Inne De Bruyn en Sven Hendrickx waren met hun twee kinderen aanwezig op de luchthaven toen de bommen ontploften. Ze stonden op het punt om op reis te vertrekken. Een jaar later dragen ze nog steeds diepe mentale wonden. “Het beheerst uw leven, ook al zie je het niet aan de buitenkant.” Hun stabiele leven is in een flits veranderd in een donkere situatie. “Ik heb mijn twee kinderen vastgenomen en heb ze onder tafel gesmeten”, zegt Sven. “Ik ben erop gaan liggen en dacht: ‘hopelijk ben ik dik genoeg’ en wordt er niet door mij heen geschoten op mijn kinderen.”
Inne De Bruyn en Sven Hendrickx waren met hun twee kinderen aanwezig op de luchthaven toen de bommen ontploften. Ze stonden op het punt om op reis te vertrekken. Een jaar later dragen ze nog steeds diepe mentale wonden. “Het beheerst uw leven, ook al zie je het niet aan de buitenkant.” Hun stabiele leven is in een flits veranderd in een donkere situatie. “Ik heb mijn twee kinderen vastgenomen en heb ze onder tafel gesmeten”, zegt Sven. “Ik ben erop gaan liggen en dacht: ‘hopelijk ben ik dik genoeg’ en wordt er niet door mij heen geschoten op mijn kinderen.”
