Wanneer jongens worden opgevoed zonder een vaderfiguur komen ze terecht in een sociaal afgesloten onlinewereld vol porno en videospelletjes, beweert de Amerikaanse psycholoog Philip Zimbardo.
Vaders die afwezig zijn zorgen ervoor dat jongens terechtkomen in een virtuele wereld waar porno en videogames de baas zijn. Dat is althans de vaststelling van de Amerikaanse psycholoog en professor aan de Universiteit van Stanford Philip Zimbardo, auteur van het boek Man (Dis)connected: How Technology Has Sabotaged What It Means To Be Male. Why do boys need fathers?. Dat schrijft de Britse krant The Guardian.
In de Groot-Brittannië heeft een kind op het einde van zijn jeugd meer kans om een televisie in zijn kamer te hebben dan een vader in huis, klinkt het. Voor elk halfuur dat een Britse jongen met zijn vader spreekt, zit hij 44 uur voor zijn scherm. Een situatie die zijn evolutie als man in gevaar zou brengen.
Verschillende vorm van liefde
Philip Zimbardo verduidelijkt dat elk kind een vader en een moeder nodig heeft, omdat elk van hen een verschillende vorm van liefde geeft. De liefde van een vader is niet onvoorwaardelijk zoals die van een moeder. Gewoon bestaan is onvoldoende. Als zoon ben je jezelf verschuldigd iets te doen waarop je vader trots is. Dat is de zwijgzame overeenkomst tussen een vader en een zoon. Die wezenlijke motivatiebron is echter aan het verdwijnen. Voor de helft van de kinderen bestaat die bron zelfs niet meer.
Dat fenomeen zou vooral voorkomen in Afro-Amerikaanse gezinnen waar 60 tot 70 procent van de jonge jongens in een vrouwelijke omgeving zijn opgevoed. Het breidt zich ook uit naar de andere gemeenschappen. In de Verenigde Staten zou een derde van de jongens in een gezin zonder vader zijn opgevoed. In het Verenigd Koninkrijk wordt een kwart van de kinderen door een alleenstaande moeder groot gebracht. Dat is drie keer meer dan in 1971. Als je dat combineert met een moeder die beter en beter “presteert”, zorgt dat voor jongemannen die vaker op zoek gaan naar veiligheid en aanmoedigingen op internet. Die vlucht maakt dat jongeren meer moeite hebben om de elementaire sociale communicatie te leren en niet meer op een afwijzing kunnen reageren.
‘Meisjes zijn veerkrachtiger’
Het effect is minder schadelijk voor meisjes dan voor jongens. Jongens focussen namelijk meer op actie en denken minder na. Geïsoleerd in hun kamer verliezen jongens hun interesse en motivatie en raken ze opgeslorpt in een virtuele wereld. Meisjes zijn veerkrachtiger en meer gefocust op het bestaan en de gevoelens. Ze gaan nog meer vechten om te slagen in de echte wereld. Volgens Zimbardo zijn er in een groot aantal universiteiten in de Verenigde Staten en in Engeland 5 tot 10 procent meer vrouwen dan mannen.
Die jongens, teruggetrokken in een virtuele wereld, lijden onder een nieuwe vorm van sociale verlegenheid. Angst voor afwijzing en een gebrek aan praktijk bemoeilijken elke vorm van communicatie en stimuleren om in een virtuele zeepbel te schuilen.
Volgens de professor hebben die jongens meer mannen nodig in hun leven: mannelijke leerkrachten, jongens, of zelfs mannenclubs om de verdwijnende mannelijke “mentoring” weer op te wekken.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier