De grootte van de pupil kan dienen om met verlamde patiënten te praten.
Voor mensen die volledig verlamd raakten door ziekte of een ongeval, is het moeilijk interageren met hun omgeving. Meestal zijn zulke locked-in patiënten volledig afgesloten van de rest, omdat niemand weet hoe met hen te communiceren.
Maar neuroloog Steven Laureys van de Coma Science Group aan de Universiteit Luik meldt met een aantal collega’s in Current Biology dat ze een vrij eenvoudig systeem ontwikkeld hebben, waarmee ze een begin van gesprek kunnen voeren met deze patiënten. Ze meten de grootte van de oogpupil met een kleine camera, en een computer evalueert onmiddellijk de meting. De patiënt krijgt een vraag, bijvoorbeeld of hij pijn heeft. Vervolgens geeft de onderzoeker of verpleger achtereenvolgens de antwoorden ‘ja’ en ‘nee’. Bij het juiste antwoord moet de patiënt in zijn hoofd een ingewikkelde som maken, en het feit dat hij dat doet is zichtbaar in de grootte van zijn pupil. Onze pupillen zetten namelijk uit wanneer we een mentale inspanning leveren. Of de patiënt de som al dan niet oplost, is van geen enkel belang.
Het is evident dat de methode het verzorgen van locked-in patiënten beduidend moet kunnen vergemakkelijken. Het systeem werd getest op zeven patiënten, van wie er drie heel sterk reageerden. Voor de meeste patiënten was er geen training nodig om het te kunnen gebruiken. De hoop rijst dat hieruit gedegen protocols zullen volgen om met de onfortuinlijke mensen te communiceren. Zo zal onder meer kunnen worden nagegaan wat ze zelf nog met hun leven aan willen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier