Integratie vertaalt zich ook in groeiende cijfers zelfdoding

Vooral bij mannen van Marokkaanse afkomst valt op hoe het aantal zelfmoorden, van de eerste op de tweede generatie, opvallend hoger is geworden.

Is er een groot verschil tussen het aantal zelfmoorden en zelfmoordpogingen van allochtone Belgen en die van etnische minderheden van de eerste generatie, dan zien we hoe de kloof tussen beide groepen opvallend kleiner wordt bij de tweede generatie etnische minderheden en de allochtone Belgen. Dat blijkt uit een masterproef in de Sociologische Wetenschappen die door Mariska Bauwelinck aan de Vrije Universiteit Brussel werd voorgesteld en dat in het vakblad ‘de Apotheker’ verschijnt.

Bauwelinck legde de gegevens van Belgen van Italiaanse, Turkse en Marokkaanse herkomst naast die van de Belgen. Die vergelijking is zinvol, omdat die groepen ongeveer rond dezelfde periode naar België migreerden. Mariska Bauwelinck gebruikte daarvoor officiële gegevens van de gezondheidsenquêtes (voor zelfmoordgedachten) en -pogingen, en de volkstelling van 2001, gelinkt met het bevolkings- en doodsoorzakenregister (voor zelfmoordsterfte), voor personen tussen 15 en 64 jaar oud.

Belgen als koploper

België valt met de hoge zelfmoordcijfers binnen de weinig benijdenswaardige top 5 in Europa (14,2 zelfmoorden per 100.000 inwoners). Het is dan ook niet te verwonderen dat het onderzoek in de eerste plaats aantoont dat voor alle zelfmoordgedragingen de Belgische mannen en vrouwen het hoogste risico lopen. Personen van Marokkaanse en Turkse herkomst lopen het laagste risico en diegenen van Italiaanse afkomst zitten daar ergens tussenin.

Interessant aan de studie van Mariska Bauwelinck, is de opdeling die zij bij zelfmoordsterfte maakt tussen Belgen en migranten van de eerste en de tweede generatie. Want net daar zien we de grootste verschillen en de grootste evolutie. Zowel Belgische mannen als vrouwen plegen veel vaker zelfmoord dan burgers van Italiaanse, Turkse of Marokkaanse origine. Maar vooral bij mannen van Marokkaanse afkomst valt op hoe het aantal zelfmoorden, van de eerste op de tweede generatie, opvallend hoger is geworden. We gaan van 8,1 zelfmoorden per miljoen inwoners naar 25,7. Bij de vrouwen van Marokkaanse origine daalt dat aantal zelfs licht (6,2 per miljoen naar 5,9). Bij de personen van Turkse origine valt vooral het verhoogde aantal zelfmoorden tussen de eerste en de tweede generatie vrouwen op (van 3,3 per miljoen naar 9,8 per miljoen).

Welke mechanismen achter dit verschil schuilen, wordt door dit onderzoek niet duidelijk.

“In mijn masterproef werden enkel de verschillen aangetoond en in kaart gebracht. Verder onderzoek zal hopelijk verduidelijken welke mechanismen precies voor deze verschillen verantwoordelijk zijn. Een verschil in de manier waarop de groepen zich aanpassen aan de Belgische cultuur (acculturatie) zou een mogelijke verklaring kunnen zijn, maar we moeten voorzichtig zijn bij het overhaast verklaren van patronen zonder dat die door bijkomende onderzoek worden bevestigd.”