De fysieke belasting van een baan zegt niet alles. Vandaag de dag wordt er gekeken naar een breder concept van welzijn op het werk.
De fysieke belasting van een baan zegt niet alles. ‘Zeker nu onze economie steeds meer verschuift van een industriële naar een diensteneconomie’, zegt Tom Vandenbrande van het Hiva, het Onderzoeksinstituut voor Arbeid en Samenleving van de KU Leuven.
‘Daar hangen andere risico’s mee samen. De meeste werknemers hoeven niet langer schrik te hebben dat ze hun been zullen breken, de mentale belasting vormt het risico. Daarom kijken we ook naar een breder concept van welzijn op het werk.’
‘De vraag is niet meer alleen of een job vermoeiend is of niet’, voegt arbeidspsycholoog Hans De Witte (KU Leuven) daaraan toe, ‘maar ook of de werknemer die plezant vindt, en zich erin kan ontplooien. Dat is zeker zo belangrijk voor zijn gezondheid, en het ene kan het andere compenseren.’ Een uitgebalanceerde baan geeft je plezier en is niet zo vermoeiend.
Een beknopte kijk in de vorm van een top 3 op welke de uitgebalanceerde en belastende functies zijn:
Uitgebalanceerde functies
1. Onderzoekers en professoren: Dit zijn jobs met erg veel autonomie. Je kunt grotendeels doen wat je wilt en dus je werk zelf invullen.
2. Managers en directeurs: Zij halen ook veel voldoening uit hun werk en hebben veel autonomie. ‘Een minpunt is dat ze soms harde beslissingen moeten nemen, bijvoorbeeld bij afdankingen. Dat weegt wel op de gezondheid’, zegt Tom Vandenbrande.
3. Bedienden: Hun werk is meestal gezonder dan dat van arbeiders, zegt De Witte. ‘Globaal gezien zijn het aangename jobs. Best plezant, en niet te vermoeiend.’
Belastende functies
1. Callcenter: ‘Een job die nog erger is dan werkloos zijn’, zegt De Witte. ‘Niet plezant en zeer vermoeiend. Werknemers hebben er weinig autonomie. Het is een heel harde job, en je wordt er nauwelijks voor beloond.’
2. Bandwerk: In dezelfde categorie als de hel van het callcenter hoort de lopende band thuis, en alle ongeschoolde, repetitieve jobs. Die zijn zowel fysiek als mentaal enorm belastend, zegt De Witte. Niet aangenaam, en je kunt je er niet persoonlijk ontplooien.
3. Verpleging: De vele zware hulpverlenende beroepen uit de zorgsector noemt De Witte ‘uitdagend’: ‘Deze mensen komen moe maar tevreden thuis. Ze doen het meestal wel graag.’ De keerzijde: ‘De fysieke en emotionele belasting is groot.’ Voor onderwijzers gaat volgens Vandenbrande ongeveer hetzelfde op.
Het volledig interview met Tom Vandenbrande van het Hiva en arbeidspsycholoog Hans De Witte kan u nalezen in Knack Extra van 9 mei 2012.