Het Europees Parlement komt dezer dagen samen in Straatsburg. In een opmerkelijke zitting gaf het halfrond de Europese Raad er flink van langs.
Merkwaardige eensgezindheid in het Europees Parlement na de bespreking van de pas afgelopen Europese Raad in Brussel. Zowel voorzitter van de Europese Raad Donald Tusk van de Unie als Commissievoorzitter Jean-Claude Juncker als het Parlement verketteren de mislukking van de Raad om toetredingsgesprekken met Albanië en Noord-Macedonië te openen. Tusk eist van de Raad inkeer en een toezegging aan beide Balkanlanden vóór mei 2020 op de Top in Zagreb – Kroatië volgt met nieuwjaar Finland op als roterend voorzitter van de EU. Juncker sprak van een ‘grote fout’ in de Raad. ‘Wij komen onze beloften niet na’, nu beide landen al het voorwerk degelijk hebben afgeleverd.
In het bijzonder schaars bevolkte halfrond waren de sprekers nog scherper. Voor Manfred Weber van de grootste fractie, de EVP, ‘voert Europa de stabiliteit niet uit, maar voert ze instabiliteit in. Wij hebben de deur in hun gezicht dichtgeslagen. Dat de Raad de klimaatvoorwaarden van Parijs als obstakel aanwijst, is een drogreden. Dat zat helemaal niet in de gestelde voorwaarden’. Weber stond niet alleen. De socialiste Iratxe García Pérez, de liberaal Dacian Ciolos, en vooral Philippe Lamberts voor Groen wezen de Franse president Emmanuel Macron en de Nederlandse minister-president Mark Rutte openlijk met de vinger als kortzichtige nationalisten.
Macron is niet de grote pro-Europeaan die hij voorwendt te zijn.
‘Macron is niet de grote pro-Europeaan die hij voorwendt te zijn’, zei Lamberts. Anderen wezen erop dat Noord-Macedonië zelfs zijn naam moest aanpassen, en dat de Balkan een Europese roeping heeft. Alleen Derk-Jan Eppink van de conservatieve ECR liet een ander geluid horen. ‘Gelukkig zijn Albanië en Noord-Macedonië buitengehouden’, betoogde hij, ‘De corruptie is er mateloos: Albanië staat op het niveau van Colombia, Noord-Macedonië op dat van Panama. We moeten lessen trekken uit Roemenië. Na de toetreding in 2007 is de corruptie daar met Europees geld nog sterker toegenomen, en heerst er politieke chaos. Merci, Macron!’, aldus Eppink.
Turkije
Ondanks alle loftuitingen voor Tusk en Juncker, die zijn 150ste toespraak hield voor dit parlement, kregen zowel Raad als Commissie ervan langs omdat ze het niet aandurven Turkije voluit te straffen voor de eindeloze reeks inbreuken op het internationale recht. Al sinds 2004 voedt Europa een monster en dat heet Erdogan, klonk het. Daar hoort actie, geen vrijblijvend protest bij. ‘De oplossing ligt voor de hand’, oreerde Nicolas Bay van de uiterst rechtse fractie Identiteit & Democratie. ‘Onder het mom van migratiebeleid hebben we 6 miljard in de Turkse put gegoten. Voor de toetredingsvoorbereiding hebben we al 9 miljard afgedragen. Stop daarmee. Turkije is niet Europees, en zal dat nooit zijn. Ankara schendt alle internationale regels en houdt ons in de greep van chantage’. De inval in Syrië kan op geen enkel begrip rekenen. Het hardst klonk de stem van Martin Schirdewan van radikaal links (GUE). ‘Waarom passief blijven ? Stop onmiddellijk ale wapenuitvoer naar Turkije, en erken Koerdisch zelfbestuur’. Zeker omdat volgens Weber ‘al tienduizend Koerden de dood vonden in hun strijd tegen IS’.
Dan kwam opeens de kwestie Cyprus weer op de tafel. Het Parlement realiseerde zich plots dat het noorden van deze lidstaat als sinds 1974 militair bezet wordt door Turkije. Ook daar dient opgetreden, al waren het vooral de ongeoorloofde gasboringen van Turkije in Cyprische territoriale wateren die de onvrede tekenden. Donald Dusk wond er geen doekjes om. ‘Onze solidariteit met Cyprus is onvoorwaardelijk. Turkije is een gevaar voor de vrede en de veiligheid. Iedereen weet dat die zogenaamde wapenstilstand bloot bedrog is. De internationale wet moet opgelegd worden’. Dat klonk als muziek in de oren van de onafhankelijke Lefteris Nikolau-Alavanos: ‘Turkije is een partnerland en maakt deel uit van de NAVO. Maar dat mag geen beletsel zijn om het land op zijn plaats te zetten’.
Brexit
En nog was het leed van de Raad niet geleden. Want uiteraard verdroot het ontbreken van een begroting en de Brexitsaga het Parlement buitenmate. Juncker zette de toon: ‘De tijd dringt. En elk tijdverlies brengt het Financieel Meerjarenkader (MFK) in het gedrang. De lidstaten hebben recht om te weten wat wat ze mogen verwachten. In elk geval: het voorstel van voorzitter Finland om amper 1 procent van het BBP uit te trekken voor de Europese werking is absurd’. Zoals te verwachten kreeg hij daarvoor alle steun van het Parlement. ‘Een kaakslag, een provocatie tegen dit gremium. Met alle nieuwe doelstellingen is dat broodnodig’, hield García Pérez vol. ‘Het EP werkt al eensgezind naar klimaatneutraliteit tegen 2050, maar de Raad blijft in gebreke zonder eenparigheid. Wij hebben een nieuwe Greendeal. Niet de kleine man moet die rekening betalen, Daarvoor is het MFK nodig. Al sinds november 2018 blijven we wachten op de Raad. Nieuwe eigen middelen zijn onontbeerlijk, ook voor een Europese werkloosheidsverzekering. De EU moet groeien, minder dan 1,3 % bijdragen van het BBP kunen niet’.
De brexit blijft natuurlijk een punt waaraan al drie jaar veel te veel energie, aandacht en geld besteed is. Het Parlement is het duidelijk beu. Het zijn de Britten die een ordentelijke uitstap tegenhouden, het Parlement zal als laatste zich kunnen uitspreken over de nieuwe deal met Boris Johnson. ‘En reken maar dat we daar onze tijd voor zullen nemen, en dat grondig zullen doen’, was de algemene teneur. Er komt dus deze week geen uitspraak van het Parlement, wat Westminster ook beslist. Ook als ze niets beslissen. Als dát gebeurt, bezwoer Lamberts de Britten om ten minste eerlijk spel te spelen, en het volk met wat ze nu weten de kans te geven zich uit te spreken. De conservatief Geoffrey Van Orden prees de inschikkelijkheid van de EU om tot een nieuwe deal te komen. ‘De sfeer was heel anders. Maar denk na waarom wij eruit willen. Het is de Raad die 31 oktober als deadline heeft vastgelegd in april. Niemand wil een verlenging. Niemand wil de Bercow van Brussel zijn, zelfs Guy Verhofstadt niet’.
‘Bedankt voor het compliment’, repliceerde Verhofstadt (Renew). ‘Liever Bercow dan Rees-Mogg’. Verhofstadt maakte streng voorbehoud voor een overhaaste afwikkeling nu. ‘Vooraf moeten we uitsluitsel hebben over de 200.000 Europese burgers die nog hulp nodig hebben voor hun status. En over degenen die het niet gaan halen met hun verblijfsvergunning. Londen zegt nogal losjes: deporteren. Zo werkt het niet. En wij willen ook duidelijkheid hoe onafhankelijk het orgaan gaat werken dat moet toezien op de tewerkstelling. De burgers mogen niet opdraaien voor een nieuw Britse winterdrama’.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
