Nona Van Braeckel is radiomaker. Ze presenteert elke weekdag de avondspits op Studio Brussel en heeft een rubriek voor WinWin op VRT 1: Nona WinWint.
Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?
Het 17-jarige Nederlandse meisje dat vermoord werd toen ze naar huis fietste. Die horror kwam wel erg dichtbij, waardoor ik me nu ’s avonds op straat toch weer wat minder veilig voel.
Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?
Hoe moeilijk kan het zijn om de rijkste één procent van deze wereld aan te sporen om wat maatschappelijke verantwoordelijkheid te tonen?
Wat is uw grootste prestatie?
Dat ik nu de avondspits op Studio Brussel mag presenteren, samen met Thibault Christiaensen. Elke dag radio maken: daar droom ik al van sinds mijn tienerjaren.
Wat is uw grootste mislukking?
Het YouTube-kanaal dat ik startte toen ik 14 was. Om de drie maanden post ik daar een video om aan te kondigen dat ik terug ben, maar ik houd het nooit lang vol.
Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?
Toen mijn papa, die veel te vroeg is gestorven, ons op een dag kwam ophalen van school, vertelde hij plots dat er eendjes rondliepen in onze tuin en andere tuinen in de buurt. Samen trokken we met een kartonnen doos naar alle buren om ze te redden.
Doet u iets bijzonders voor het milieu?
Ik ben al acht jaar vegetariër – al besef ik dat veganisten me ruimschoots overklassen – en ik carpool met Thibault naar het werk.
Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?
Toen ik op YouTube een video postte over mijn overleden papa, kwamen er zieke commentaren van online trollen: ‘Gelukkig is hij dood, want hij had je eens bezig moeten zien.’
Praat u weleens tegen uw huisdier?
Bij mama thuis hebben we een hond, al dertien jaar, en hem begroet ik altijd als eerste. Mijn ex-lief had ook twee honden: na onze breuk had ik meer verdriet over die honden dan over hem.
Van welke beslissing hebt u het meest spijt?
Mijn papa stierf aan kanker toen ik 16 was, maar ik besefte pas veel te laat dat hij echt zou doodgaan. Mijn egoïstische puberbrein was vooral bezig met mijn vriendin die had gekust met mijn ex. De avond voor hij stierf, drong de ernst plots door en begon ik heel hard te huilen. Het doet me pijn dat dat het laatste is wat hij van me zag.
Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?
Joost Klein heeft veel voor mij betekend. Hij heeft zijn vader ook jong verloren en die rouw sluipt in veel van zijn werk, zonder dat het droef wordt.
‘Mijn ex-lief had twee honden: na onze breuk had ik meer verdriet over die honden dan over hem.’
Waarover zou u meer willen weten?
Over volwassen zijn. Waarom is er in het middelbaar geen vak met alle basiskennis: belastingbrieven, leningen, ziekteverzekeraars… Volwassen worden is puur bedrog: je doet gewoon alsof en hoopt dat je niet betrapt wordt.
Hoelang is het geleden dat u uw moeder hebt gezien?
Ik zie haar wekelijks. We bellen zelfs iedere dag, ook al heb ik vaak niets te vertellen.
Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?
Recent pikte ik triatlon weer op, waardoor ik vanzelf beter zorg voor mijn lijf.
Zou u op de vlucht slaan als het oorlog wordt?
Ik kan zelfs geen mensen vermoorden in videogames, dus ik zou nog geen vijf minuten overleven. Ja dus.
Wat hebt u geleerd in het leven?
Om Pippi Langkous te citeren: ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan.’
