Evi Hanssen is tv- en radiopresentatrice, actrice en auteur. Zopas verscheen haar roman Land van dochters.
Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?
Het plotse besef dat mijn twee jongens van 14 en 16 misschien op een dag naar het leger en zelfs een oorlog zouden moeten. Meteen kwam de leeuwin in mij naar boven: dat laat ik nooit gebeuren.
Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?
Meer vrouwen aan de macht lijkt me zeker nodig, maar dat werkt niet in een systeem dat helemaal uitgedacht werd door mannen. Ik vrees dat dit nooit zal veranderen.
Wat is uw grootste prestatie?
Twee zonen krijgen in twee jaar tijd: toch wel rock-’n-roll. Ik kan niet zeggen hoe groot mijn aandeel is – misschien is het een kwestie van puur geluk – maar het zijn erg fijne jongens geworden.
Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?
Als puber vond ik het heerlijk om ’s nachts na een fuif met de fiets door de bossen te rijden, met tintelende lippen – van de kou en het pintje te veel. Die absolute vrijheid en jeugdige opwinding.
Doet u iets bijzonders voor het milieu?
Voor korte citytrips probeer ik het vliegtuig te vermijden. En ik koop ook geen fast fashion meer: dat ik drie keer op tv kom met dezelfde blouse, kan me niks schelen. Verder: minder vlees, geen droogkast en een elektrische auto. Maar helpt dat allemaal écht?
Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?
Door dat hier te herhalen, geef ik de haters alleen maar aandacht. Gelukkig blokkeer, demp en verwijder ik zonder aarzeling. Sociale media zijn mijn hof en je mag gerust komen spelen. Maar als je onbeleefd wordt of zelfs maar scheef naar mijn hond kijkt, gooi ik je eruit.
Van welke beslissing hebt u het meest spijt?
Van onze hond: de mooiste vergissing ooit. Het is een Spaanse adoptiehond en ik zie haar doodgraag, maar het is veel werk. En een lastminutetripje naar Parijs lukt niet meer.
Hebt u ooit al eens een zelfhulpboek gelezen?
Zeker. Ik schreef er zelfs een paar, onder meer over meditatie en stoppen met drinken. Mijn moeder las er ook veel – ze hield wel van new age. Maar toen ze stierf, is ze volledig afgestapt van dat spirituele. ‘Als al dat manifesteren had gewerkt, zou ik nu niet doodgaan’, besloot ze.
‘Dat mijn twee jongens van 14 en 16 op een dag naar een oorlog zouden moeten: dat laat ik nooit gebeuren.’
Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?
Het werk van mijn tante Karin Hanssen, een kunstschilder met internationale faam. Ik koos haar prachtige schilderij ‘Rosalind’ als cover voor Land van dochters.
Waarover zou u meer willen weten?
Over het vrouwenlichaam. In mijn podcast over de overgang, Bloedheet & tranen, praat ik met wetenschappers en zij zeggen allemaal dat we op dat vlak decennia achterlopen. Nochtans maken we als vrouwen de helft van de wereldbevolking uit en verzekeren we zelfs haar voortbestaan.
Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?
Dat die altijd evolueert.
Vindt u seks overschat?
Nee, voor mij is het essentieel. Maar ik besef nu dat niet iedereen er zo over denkt, terwijl het wél alomtegenwoordig is.
Zou u op de vlucht slaan als het oorlog wordt?
Ja. Vaderlandsliefde is me vreemd, en ik kan niet tegen geweld.
Wat hebt u geleerd in het leven?
Dat het leven geen enkele zin heeft. We krijgen een blanco blad dat we zelf mogen inkleuren: een bevrijdende gedachte.
Televisiemaker Sven de Leijer: ‘Het Journaal maakt me de laatste jaren bijna elke dag bang’
