Tom Helsen is muzikant. Onlangs verschenen zijn nieuwe plaat What’s with the Penguin? en zijn eerste boek, Zin om je Tom Helsen.
Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?
De moord op Charlie Kirk. Alles wat hij zei of deed, staat haaks op wat ik geloof. Maar het is niet omdat iemand een achterlijke asshole is, dat je hem moet neerknallen.
Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?
Doe iets voor de ander zonder iets terug te verwachten. De voorbije vijftien jaar heeft dat mijn leven zin gegeven. Mocht iedereen het doen, dan zouden we in een andere wereld leven.
Wat is uw grootste prestatie?
Stilte in mijn hoofd.
Hebt u al eens overwogen om te emigreren?
Nee, ik ben te verknocht aan mijn kinderen. En aan Leuven. Die stad wint altijd.
Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?
Aan al die keren dat ik de straat opging om met vriendjes te spelen, en mijn ouders riepen: ‘Om zes uur thuis!’ Een magisch zinnetje vol onbezonnen vrijheid, dat in het post-Dutrouxtijdperk niet meer bestaat.
Doet u iets bijzonders voor het milieu?
Geen vis en vooral geen vlees eten. Wie de impact daarvan onderschat: doe je research.
Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?
Ik ben een tijdlang heel bekend geweest, en toen hing ik echt het varken uit op Twitter. De constante aanvallen raakten me amper, behalve eentje. In onze buurt repeteerde een groepje altijd heel laat en luid. Eén keer ging ik klagen, omdat mijn kinderen niet konden slapen. Plots was ik ‘die onverdraagzame gast’. Intussen weet ik dat dat niets met mij te maken had. Veel mensen zijn gewoon gefrustreerd en zoeken een uitlaatklep.
Praat u weleens tegen uw huisdier?
Onze vorige hond, Uno, was dertien jaar oud en is vorig jaar gestorven. Sinds twee weken hebben we een nieuwe hond uit het asiel, Odi. Met hem praat ik non-stop.
Hebt u ooit al eens een zelfhulpboek gelezen?
Ik lees uitsluitend spirituele boeken, daardoor ben ik gelukkig geworden. De laatste was Doorbreek de gewoonte jezelf te zijn van Joe Dispenza.
Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?
Het Holocaustmonument in Berlijn. Van een afstand zie je alleen een paar stenen, en plots zit je in een bevreemdende doolhof. En in de muziek: het nummer Round Here van de debuutplaat van Counting Crows. Ik kwam uit de alternatieve muziek, in de traditie van Hüsker Dü – met de zang verborgen achter oorverdovende gitaren. Dankzij Counting Crows besefte ik dat het anders kon.
‘Het is niet omdat iemand een achterlijke asshole is, dat je hem moet neerknallen.’
Hoeveel geld geeft u jaarlijks aan goede doelen?
Vroeger heb ik heel veel geld verdiend en toen was ik ook heel impulsief. Dan stortte ik ineens 2500 euro voor een weeshuis in Roemenië. Maar tien jaar geleden ben ik begonnen met wekelijks vrijwilligerswerk. Dat vind ik toch veel meer waard.
Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?
Het blijft een werkwoord. Als je geen moeite doet voor elkaar, ebt de liefde weg.
Vindt u seks overschat?
Seks wordt onwaarschijnlijk onderschat. Stel je voor dat al die gefrustreerde mensen een goed seksleven hadden. De wereld zou veel aangenamer zijn.
Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?
Ik ben de straight edger geworden om wie ik vroeger lachte: niet roken, niet drinken, geen vlees of vis, veel wandelen en elke dag een ijsbad.
Wat hebt u geleerd in het leven?
Dat ik genoeg ben.
