Frances Lefebure is actrice en presentatrice. Ze is te zien in Over geld gesproken op VTM.
Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?
Hoe politici een onderscheid maken tussen mensen voor wie gezorgd wordt, en de rest. Elke moraal en waardigheid is weg, en dat ligt steeds meer open en bloot op tafel.
Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?
Maak therapie gratis of toch veel goedkoper dan vandaag. Bijna alles wat in deze wereld misloopt, kun je herleiden tot onverwerkte, vaak intergenerationele trauma’s.
Wat is uw grootste prestatie?
Het talent om aan te voelen met welke mensen ik me moet omringen en welke mensen ik beter zachtjes loslaat.
Hebt u al eens overwogen om te emigreren?
Mijn man (acteur Boris Van Severen, nvdr) en ik zijn dromers, dus in elke buitenlandse stad fantaseren we over appartementen kopen. Al zou ik eerlijk gezegd hooguit een pied-à-terre willen, ik heb niet de illusie dat het elders beter wonen is.
Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?
Aan alle prachtige zomers in Bretagne. Ik koester de geborgenheid. Papa die ’s avonds verhalen voor ons verzon. Mama die mosselen klaarmaakte terwijl wij in de tuin genoten van chips en Orangina. Maar ook aan de vele weekends waarin we met het hele gezin bij mijn tante logeerden: één grote familie samen in één huis, waar iedereen voor elkaar zorgde.
‘Ik heb niet de illusie dat het elders beter wonen is.’
Doet u iets bijzonders voor het milieu?
Als twintiger wel: vegetarisch eten, plastic vermijden, tweedehandskleren kopen, zelf schoonmaakmiddelen maken. Maar ik moet toegeven dat die jeugdige sturm-und-drang heeft plaatsgemaakt voor vermoeidheid en zelfs een tikkeltje cynisme. Al eten we nog altijd weinig vlees.
Hebt u ooit al eens een zelfhulpboek gelezen?
Met al die heisa over The Let Them Theory van Mel Robbins ben ik daar toch eens in begonnen. Na twee hoofdstukken ben ik afgeknapt op de slechte vertaling en de wat magere adviezen, maar de titel heeft me wel geïnspireerd: laat iedereen maar doen.
Frances Lefebure: ‘Lief zijn duurt het langst, maar wie heeft daar nu tijd voor?’
Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij – heeft u het meest geraakt of gevormd?
De profeet van Khalil Gibran, waarin hij schrijft dat ‘je kinderen je kinderen niet zijn’. Dat vond ik zo inspirerend dat we het op het geboortekaartje van ons zoontje Saul hebben gezet.
Waarover zou u meer willen weten?
Over hoe de wereld in elkaar zit, met alle hogere machten die we niet begrijpen. Hoewel: wellicht zou ik alleen maar depressief worden van die kennis. Ignorance is bliss.
Hoeveel geld geeft u jaarlijks aan goede doelen?
Ongeveer 500 euro aan vaste opdrachten en vrij veel tussendoor. Als er iemand aanbelt, kan ik niet nee zeggen.
Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?
De ander helemaal zichzelf laten zijn en dus niet willen versmelten vanuit een vals gevoel van veiligheid.
Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?
Veel te weinig, met het werk en ons jonge gezin ben ik al blij als we elke dag vers kunnen koken.
Zou u op de vlucht slaan als het oorlog wordt?
Stel die vraag aan om het even wie, waar ook ter wereld, en de reflex is dat we alles doen om onze kinderen veilig te stellen. En toch is er zo weinig begrip voor wie dat ook echt doet.
Wat hebt u geleerd in het leven?
Dat het oké is om elke dag zelf de grenzen van mijn eigen wereld te bepalen.
