‘Jaren geleden studeerde ik af aan Studio Herman Teirlinck met een stuk over Oedipus’, vertelt Jenne Decleir. ‘De Morgen bombardeerde mij toen meteen tot een beloftevolle jonge acteur. En dan klopte Ketnet aan. Ze waren net begonnen en wilden graag een serie maken. En of ik wilde meewerken? Ik lachte dat helemaal weg. Godzijdank hebben mijn moeder en mijn vader toen lang op mij ingepraat. “Man, er zit niemand op jou te wachten. Je moet ergens beginnen. Neem dat aan.”
Elke week vraagt Knack in de rubriek Durf twijfelen naar de twijfels van bekende mensen.
Onder druk van mijn ouders heb ik toegezegd. En ik ben hen daar nog altijd heel dankbaar voor, want ze kregen groot gelijk: de serie W817 werd uiteindelijk een groot succes. Daar heb ik ook Danny Timmermans, Machteld Timmermans en Kader Gürbüz leren kennen, met wie ik later het gezelschap Het Ongerijmde heb opgericht. Al heb ik wel van één ding spijt.’
Vertel.
Jenne Decleir: We hadden ook een eigen muziekgroep, W817 Band. In het begin zongen we vooral covers, maar daarna maakten we eigen nummers. Tot op een dag Maanrock in Mechelen ons vroeg. We mochten optreden voor 20.000 man. Alleen had ik net die dag een repetitie met een andere groep. De eeuwige vraag: ga je voor het gemakkelijke of voor het moeilijke? Ik koos voor de repetitie van die andere groep – alsof die niet kon worden uitgesteld. Om kort te gaan: dat optreden van de W817 Band op Maanrock werd legendarisch. Ze spreken er nu nog over, hoewel we ook in het Sportpaleis hebben gestaan. En met die andere band is het nooit wat geworden. (lacht)
‘Twijfelen zorgt ervoor dat je je eigen gevoel niet meer volgt, al heb ik wel een truc om daarmee om te gaan.’
Weigert u soms nog dingen?
Decleir: Ik probeer altijd op mijn eigen intuïtie af te gaan. Er is nu een tendens om bekende gezichten die op dit moment niet in het spotlicht staan op te trommelen voor bijrolletjes. Niets op tegen, dat kan ook heel boeiend zijn. Maar meestal zeg ik: nee, dank u, vraag het maar aan een andere blije gegadigde. Ik word binnen drie jaar vijftig. Ik wil uitgedaagd worden, ook door jonge generaties die anders denken en doen.
Twijfelt u vaak?
Decleir: Toch wel. Het vervelende is dat twijfelen er ook voor zorgt dat je je eigen gevoel niet meer volgt. Al heb ik een truc om daarmee om te gaan. Wanneer ik op een kruispunt sta, mediteer ik. Dan concentreer ik me minutenlang alleen op mijn ademhaling en op niets anders. Ik laat geen enkele andere gedachte toe, hoor alleen hoe de lucht langs mijn neusvleugels passeert. En zo laat ik mijn gevoel weer binnen. Dat bedriegt me zelden of nooit. Soms wordt iets heel mooi verkocht, maar denk ik meteen: nee, dit voelt niet goed aan.
Jenne Decleir in BUSTER!, de stomme film van Buster Keaton tot Jef Cassiers, van productiehuis Blauw vzw, info: muziektheater.be
