‘Ik ben opgegroeid op in een warm, liefdevol nest, al hadden we het thuis niet breed. Mijn moeder werkte parttime, mijn vader was het type “twaalf stielen, dertien ongelukken”. In werkelijkheid heeft hij achttien jobs gehad’ vertelt stadsgids Carolien Krijnen. ‘Maar ik kwam niets te kort: we leefden zuinig en met een tweedehands auto kun je ook rijden, hè? Eén ding was ik zeker: ik wilde later een vaste job hebben.’
Elke week vraagt Knack in de rubriek Durf twijfelen naar de twijfels van bekende mensen.
“Wat doet die nu?” dacht ik toen een vriendin een juwelenwinkel begon. “Wat een risico om zelfstandige te worden. Gaat ze wel genoeg geld verdienen?” Op een dag had ik zelf een vaste job én een baas, maar dat bleek toch niet zo fantastisch te zijn. In die periode leerde ik ook mijn man kennen.
Door een speling van het lot werden we bijna tegelijk ontslagen. “Laten we met onze oprotpremie een huis kopen”, zei hij. “En wat als we niet bij elkaar blijven?” vroeg ik. “Dan verkopen we het weer”, antwoordde hij.
Toen dacht ik voor het eerst: hè, misschien kun je het ook op een andere manier aanpakken. Minder nadenken over wat er zou kunnen gebeuren als het tegenvalt. En kijk, we zijn nog altijd samen. (lacht)’
‘Vroeger droomde ik van een vaste job. Nu leef ik volgens het motto van Pippi Langkous: “Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan.”’
U hebt dus geen vaste job meer?
Carolien Krijnen: Het is natuurlijk een enorme luxe om elke maand een smak geld op je rekening te ontvangen, maar ik vind de vrijheid zoveel meer waard. Toen ik stadsgids werd, zei mijn vader: ‘Geen vast salaris. Waar begin je in godsnaam aan?’ Maar het bleek een fantastische beslissing.
Soms mis ik collega’s. Maar als kinderloze vrouw valt me altijd op dat mensen mét kinderen alleen maar over hun kroost praten, dus dat valt wel mee. (lacht) Ik laat de dingen op mij afkomen en leef volgens het motto van Pippi Langkous: ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan.’
Zoals een boek schrijven over Topmadammen. Waren zij ook allemaal voorbeelden?
Krijnen: Absoluut. Paula Marckx bijvoorbeeld, die vijf jaar geleden stierf tijdens de coronacrisis. Ze heeft een onwaarschijnlijk leven gehad: ze was model, journaliste en de eerste Belgische vrouwelijke pilote van de luchthaven van Deurne. ‘If you can dream it, you can do it’, zei ze altijd.
Op haar zevenenveertigste werd ze onverwacht zwanger. Ze had geen wettige echtgenoot en klaagde de Belgische staat aan omdat de wet kinderen van ongehuwde moeders ongelijk behandelde vergeleken met kinderen die geboren werden binnen een huwelijk. Het Europese Hof oordeelde dat die discriminatie onverenigbaar was met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens in de toen 48 lidstaten.
Twijfelt u vaak?
Krijnen: Enorm vaak, over alles. Toch zou ik het niet anders willen. Twijfelen is goed voor je mentale welzijn. Het betekent bovendien dat je een keuze hebt. Niet meer kunnen twijfelen: dat is pas erg.’
Carolien Krijnen, Topmadammen: tien bijzondere vrouwen die Antwerpen op de kaart hebben gezet, Pelckmans, 464 blz., 29,50 euro.
