Stem voor de Knack Hercule Poirotprijs en win een spannend boekenpakket

© Knack

Knack gaat jaarlijks op zoek naar de beste thriller en bekroont het boek met de Knack Hercule Poirotprijs. De jury nomineerde zes boeken. Bepaal mee de winnaar van de Knack.be-publieksprijs en win een boekenpakket.

Breng hieronder uw stem uit

Brussel blues – Wouter Dehairs (Lannoo)

Brussel blues, de derde misdaadroman van Wouter Dehairs, kent een origineel begin. Een man die een afspraak heeft met detective Keller Brik pleegt voor zijn ogen zelfmoord. Brik ontdekt dat de dochter van de man verdwenen is en dat zijn schoonbroer onlangs ook zelfmoord pleegde. Het onderzoek naar dat familiedrama verbindt Dehairs met andere onfrisse zaken, zoals de haast onmogelijke zoektocht naar een transmigrant, wat hem meteen ook naar gewelddadige Servische en Albanese bendes leidt.

Keller Brik is in alles een klassieke speurder: eigenwijs, cynisch en wantrouwig maar behept met een groot verantwoordelijkheidsgevoel en blijvend overtuigd dat de slechteriken nooit mogen winnen. Zo mogelijk nog intrigerender is zijn assistente Gwen Van Meer, de hardste tante binnen het Brussels Gewest. Ze groeide op voor galg en rad, maar Brik redde haar van het verkeerde leven en nu gebruikt ze haar talenten om achter de schurken aan te gaan. Het verhaal, de setting, de personages en de stijl kloppen, Dehairs zet moeiteloos alle genrekenmerken en thema’s van het hard boiled misdaadverhaal naar zijn hand.

Onschuld – Toni Coppers (Borgerhoff en Lamberigts)

Toni Coppers, vorig jaar laureaat van de Hercule Poirot Lifetime Achievement Award, heeft met Onschuld zijn allerbeste boek tot nu toe afgeleverd. Met al zijn ervaring steekt hij een verhaal in elkaar dat bijna knapt van de spanning en de weemoed. Coppers combineert een moeizame speurtocht met triest menselijk leed. De lezer kan niet anders dan meedenken en vooral, meevoelen. Geen goedkoop sentiment maar wel veel warmte, grote onrust ook.

Commissaris Liese Meerhout is een drama op het spoor maar dat verbergt ze voor haar teamgenoten. Waarom? Is haar vertrouwen zoek? Waar zit ze eigenlijk? Waar is ze mee bezig? Waarom worstelt ze met existentiële zaken als de dood van haar vader?

De flegmatieke, wijze hoofdinspecteur Michel Masson, wat een boeiend personage, groeit in dit verhaal boven iedereen uit. Hij verovert in dit boek ongetwijfeld nieuwe fans. Hij probeert zich te oefenen in de complexe kunst van het niets doen, maar dat gaat hem niet goed af. Niet Liese Meerhout maar Michel Masson is dé ster van dit boek.

Sinds ik Onschuld heb gelezen, luister ik geregeld naar Graindelavoix, polyfonie die wonderwel past bij dit meerstemmige boek. Lees het boek en je weet waarom. Nog één keer luid en klaar: Onschuld is een fantastisch boek.

Rijke mensen sterven niet – Niet Jos Pierreux (Vrijdag)

Een goede thriller heeft een breed canvas, een sluitende opbouw, en liefst enkele pijnlijke verrassingen. Een goed geschreven thriller laat ruimte voor de dagelijkse werkelijkheid en een scheut ontregelende humor. Jos Pierreux, al aan zijn negentiende aflevering toe met de wat louche, drankzuchtige en vermoeide inspecteur Luk Borré, beheerst zijn vak. Hij blijft bevestigen, na een bekroning in 2018 en intussen vijf andere nominaties. Hij heeft de gelukkige keuze gemaakt om Pepingen (waar een omgevallen schouw wereldnieuws is) in te ruilen voor Knokke, de tegenhanger van Gaza: wuft, hebzuchtig, pedant en chiqué.

Dat daar een Albanees op straat doodbloedt wordt eerder gezien als vervuiling dan als een misdaad. Maar de man heeft in zijn hand een moeder-kindfoto geklemd met een Albanese krabbel (Google Translate: de titel). Dat opent de poorten van mensenhandel, smokkel, vluchtelingen, en vooral de Kanun, de maffiacode en bloedwraak. Het onverschillige Knokse establishment, politieoverste Mangels op kop, heeft andere zorgen: inbraken, politieke intriges, koehandel. Die twee verhaallijnen weven een raster dat Pierreux luchtig maar cynisch uitwerkt. Bedrieglijk als toogpraat, somber als Nietzsche. Maar wie is de echte schurk?

Het Buchinsky incident – Benny Baudewyns (Storyland)

Wat een krachttoer! Deze thriller kent zijn gelijke niet in de traditie van het Nederlandstalige spannende boek. Baudewyns herschrijft de geschiedenis op zo’n overtuigende wijze dat je zit te rillen wanneer niet Berlijn, maar Brussel de opgedeelde bezette stad is in deze fantapolitica. Stalin is niet gestopt bij Hitlers bunker, maar is doorgestoten tot in Vlaanderen, omdat de andere geallieerden niet zo vlot door de Atlantikwall geraakten.

Met voorgeschiedenis en naweeën levert deze alternatieve Koude Oorlog een epos op dat ingenieus geconstrueerd is, en oorlogsdrama’s en nazipraktijken moeiteloos verknoopt met misdaden van gemeen recht, ontsnappingsroutes en machtsmisbruik. De ene dictator doet niet onder voor de andere.

Maar het échte thema dat alles verbindt, is de vraag hoe de chaos van de mens een beest maakt. Baudewyns vertrekt van een fait divers: het lijk van een onbekend jong meisje in Pruisen. Hij verstaat de kunst om van een schijnbaar onbenullig dorpsgeheim een mosterdzaadje te planten dat zich in vier delen vertakt tot een hardnekkige strijd tussen twee koele nazi’s en een niet aflatende speurder. Baudewyns omvat een wereldbreed spectrum van oorlog en menselijkheid, van deportatie en goudkoorts, van historische herinterpretatie (Von Braun) tot de vloek van kleine levens. Een encyclopedie van niet uit te logen schijnheiligheid.

De diva en de demon – Guy Prieels (Houtekiet)

In de broeierige Gentse zomer van 1976 valt Mirabella, een pronte en welgestelde weduwe van Italiaanse afkomst, voor de charmes van Boris, trucker, drugssmokkelaar en woekeraar. Dat is niet naar de zin van zijn neef en helper Max, bovendien ook pleegzoon van Mirabella, die zelf een oogje op haar heeft. Als Boris Mirabella op hun trouwdag dumpt, wordt Max verscheurd door zijn devotie voor Mirabella en de band met Boris, zijn oom en werkgever.

Voor zijn elfde roman baseerde Guy Prieels zich eens te meer op waargebeurde feiten. Met veel verve en een flinke dosis zwarte humor schildert hij een milieu van kleine criminelen en hete vrouwen. Kleurrijke personages passeren de revue: pooiers en professionele pokeraars, bottenkrakers, hele en halve hoertjes en onwaardige oma’s die op zwartepietenreis naar Afrika trekken. Wellust haalt het van de rede. En ja, er willen wel eens individuen verdwijnen en koppen rollen, een enkele keer zelfs letterlijk. Misdaden die lang onopgelost blijven tot een kroongetuige besluit dat het uur van de wraak aangebroken is. 

De samoerai – Bavo Dhooge (Horizon)

Chris Coene is bijna vijftig. Hij leeft alleen en worstelt met zichzelf, zijn emoties en zijn aftakelende lichaam. Een antiheld in de penopauze. Niet meteen de kenmerken van een koelbloedige bodyguard die in dienst van de federale politie mensen moet beschermen en in leven moet houden. Zijn persoonlijke muizenissen en eigenzinnigheid brengen hem regelmatig in de problemen. Als hij op een dag de vraag krijgt om model Britt De Bie te beschermen, wankelt hij nog meer. Britt is niet alleen de ex van een rijke Gentse zakenman, maar ook Coenes oude liefde. Er ontstaat een kat-en-muisspel waarin weinig mensen te vertrouwen zijn en spoken uit het verleden het Coene bijzonder moeilijk maken. 

De samoerai is het eerste boek in de De bodyguard-reeks van Bavo Dhooge. Gedurfd, gevoelig, spannend, en gewoon heel goed geschreven.

Bavo Dhooge is een veelzijdige schrijver die met elk nieuw boek verrast en ook internationaal aandacht krijgt. Hij won in 2013 met Santa Monica al de Knack Hercule Poirotprijs. Zijn thriller Styx wordt in 2023 door Eyeworks verfilmd.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content