Stem mee voor de Knack Hercule Poirotprijs en win een boekenpakket

De vijf kanshebbers op de de 23e Knack Hercule Poirotprijs, de bekroning voor het beste Vlaamse spannende boek, zijn bekend. Stem op uw favoriete thriller en maak kans op het boekenpakket ‘Scheepsrampen.’

Dit jaar wordt de Knack Hercule Poirotprijs voor de 23e keer uitgereikt. Het is daarmee een van de langstlopende literaire prijzen in Vlaanderen. De jury heeft bekendgemaakt welke vijf boeken meedingen naar de felbegeerde prijs:

Val – Toni Coppers

Uitgekookt – Pat Craenbroek

Sneeuwspoor – Rudy Morren

De danseres en het mes – Geert Van Istendael

Louise – Anne-Laure Van Neer

De winnaar van de Hercule Poirotprijs en de winnaar van de publieksprijs worden op 7 november om 11 uur bekendgemaakt in het Roularta Conference center in Roeselare. Ook wordt de Fred Braeckman award voor het beste thrillerdebuut uitgereikt.

Breng onderaan deze pagina uw stem uit op uw favoriete boek en maak kans om het boekenpakket Scheepsrampen te winnen.

In zijn tweede roman rond hoofdfiguur Alex Berger (de eerste was De Zaak Magritte, 2017) toont Coppers andermaal dat hij het kille moordcircuit met fluwelen kwast blijft schilderen. Weduwnaar Berger is de jongere, minder norse versie van Masson uit de Liese Meerhoutreeks. Een gekneusde flagellant. Met twee andere gebarsten zielen wil hij een moordreeks ophelderen. Want ook Eric die zijn zoon verloor en zijn vrouw zag weggaan, en Sara Cavani, de nieuwe Meerhout die worstelt met de zelfmoord van haar alter ego, haar tweelingszus, hopen op verlossing: ‘Even geen schuldgevoel, geen vraagtekens, geen pijn’.

Uit pijn wordt (zelf)haat geboren, en zelfconfrontatie wekt altijd ongeneeslijk verdriet. Maar wie brengt wie om? De moordenaar door zijn daad, of de speurder door zijn verblinde, wurgende hardnekkigheid? En wat blijft er van beiden over, een koud lijk, of een hoopje ellende? Hartepijn.

Wie Coppers leest, heeft geen psychiater meer nodig. Want ondanks alle wreedheid, weet hij – naar het woord van Lodeizen – het ‘innerlijk behang’ van elke mens bijna zo teder uit te tekenen, dat alleen getemperde melancholie naruist. Je legt het boek weg met een zucht van opluchting en innerlijke vrede. Daarom blijft Coppers constant op hoog niveau schrijven en nazinderen.

Lukas De Vos

Van een bijna debutante (haar eerste thriller, Uitgebroed, verscheen in 2018) verwacht je niet direct een ijskoude beheersing die je soms kokhalzend doet doorbladeren. Maar met welke zelfzekerheid stuurt zij haar veelgelaagde opvolger Uitgekookt een cocktail in van weerzinwekkende moorden, kindermisbruik, organenhandel, mensensmokkel, gevangenistoestanden, naijver bij politie en gerecht, laboratoriumanalyse, politiek, euthanasie, ziekenhuisdrama’s. Craenbroek (een pseudoniem) is niet voor niets consulente geneesmiddelen.

De vele verhaalslijnen lijken in het begin geen verband met elkaar te houden, maar als een echte Houdini slaagt Craenbroek (zelf een voormalige wetsdokter) erin elke knoop te ontwarren en tot een Vivaldipalet te boetseren. Het is vooral het eerste deel dat een stomp in de maag geeft. Haar kennis als anatoom-patholoog zet zij om in pure gruwel. Niet vanwege de vunzige moordmethodes (de titel Uitgekookt mag je zowel letterlijk interpreteren als overdrachtelijk, in de zin van gewiekst of gehaaid) maar vanwege de klinische, en tegelijk ongezouten beschrijvingen van dat vak, tot het misselijk makende toe: ‘De huid van het lichaam was blauwgroen verkleurd en glom alsof er een laagje condens op lag. De buik stond bol en strakgespannen door de rottingsgassen die zich erin gevormd hadden’. Voor de eigenlijke lijkschouwing kunt u best diep ademhalen.

Het ene saunaslachtoffer na het door een paard vertrappelde andere belandt op de snijtafel, en in die verhakselde lijven moet openbaar aanklager Margaux Bakker een snijpunt vinden dat haar beroepsambities kan waarmaken. Een wijdvertakt complot legt hoogst onfrisse praktijken bloot, die draaien rond een afgelegen kasteeltje en een simpele boshut.

Eén draad eruit halen om het verhaal te vertellen zou dodelijk zijn voor het leesgenot. Dit is een avontuurlijk verhaal vol ingehouden woede, Jan Van der Cruysse waardig. Op een allegro over de lage driften van de mens. Kil en hardboiled.

Lukas De Vos

Peter Vandervlught is een jonge, succesvolle dokter. Nadat een kijkoperatie verkeerd afloopt, vlucht hij met zijn gezin naar de andere kant van het land. Dat hij op die afgelegen plek de dorpsdokter komt vervangen, wekt natuurlijk argwaan bij de bewoners, want met zo’n job valt voor een topdokter weinig eer of geld te rapen. Als niet veel later Peters vrouw wordt vermoord en zijn dochter verdwijnt, is hijzelf de eerste verdachte. Peter besluit om terug te vechten en gaat wanhopig op zoek naar zijn verdwenen dochter. Het wordt een strijd op leven en dood, waarin hij met zijn diepste angsten, spijt en wrok wordt geconfronteerd.

Acteur en scenarist Rudy Morren debuteerde in 2019 met Wild Vlees, een filmische thriller over drie broers. In Sneeuwspoor verrast hij opnieuw met een strak plot en personages van vlees en bloed. De temperatuur flirt een heel boek lang met het vriespunt, maar de spanning stijgt met elke bladzijde. Morren bevestigt hiermee de grote verwachtingen na zijn debuut: dit is een auteur die volop durft te schrijven en je tot op de laatste bladzijde in de ban houdt.

Joke Spaey

Inzake meest gedurfde verhaalopbouw steekt Anne-Laure Van Neer met kop en schouders boven de hele Poirotinzending van 2020 uit. Zichzelf als participerend personage, onder eigen naam, opvoeren is geen kleine gok. Maar dat lukt. Het is een nieuw pigment dat ze aan haar vorige karakterontledingen (Justine, Maurice) toevoegt.

Het dramatisch niet zo spannende verhaal van een bedrogen zwangere vrouw (autobiografisch netjes ingeweven), die wegloopt en geborgenheid zoekt bij een ouder paar, stààt. De vrouw (Louise) is ontzettend tegemoetkomend, de man lijkt naar krankzin af te glijden. Zoals in flink wat films bevat het huis waar zij terecht komt een verboden, afgesloten kamer.

Die wordt een obsessie voor de gepamperde huurster, zeker nadat ze een manuscript vindt van de hospita, dat akelige gelijkenissen vertoont met haar eigen levensgang. En waarom gaat Louise elke avond met melk en koekjes de trap op ? De schizofrenie van de hoofdpersoon diept zich uit in innerlijke discussies, haar kwade genius Agatha tegen haar bange zelf. De ontknoping is maar een halve verrassing, maar de genuanceerde opbouw van wat je verwacht, toch weer afwijst, en uiteindelijk niet verbaast maakt veel goed.

Geen thrillerschrijver kan krachtiger personages uittekenen dan Van Neer, in een sobere stijl, en met gewaagde stilistische experimenten. In haar eenvoud bereikt ze vaak de ijselijke effecten van J.G. Ballard en de vanzelfsprekende zelftwijfel van Nicci French. Driemaal genomineerd, een uitzonderlijke vrouw.

Lukas De Vos

Commissaris Kluft van de Brusselse politie houdt van zwarte koffie, groene Tigra, een stevige neut Balegemse, en de schoudermassages door zijn wederhelft, de energieke Jeanine. Hij houdt niét van experimentele dans. En je zult het altijd zien: die ene keer dat Jeanine hem meetroont naar een post-modern ballet, krijgt de sterdanseres toch wel een vlijmscherp keukenmes tussen de ribben zeker.

Met de morsige, corpulente maar immer scherpzinnige Kluft, voor het eerst opgevoerd in zijn thrillerdebuut Het lijk in de boomgaard, creëerde van Istendael een memorabele nieuwe speurder in de Vlaamse misdaadroman. Met de hulp van zijn veeltalige vroegere assistent, nu commissaris Ali Demir, ook tijdens zijn uren een fervent Bachliefhebber, en twee zeer weerbare vrouwelijke brigadiers, gaat Kluft op zoek naar de dader(s) in een nadrukkelijk multicultureel Brussel, in de greep van de angst na de terreuraanvallen van 2016.

En net als in zijn eersteling moet van Istendael het hier niet hebben van een ingenieuze intrige, maar van de tongue-in-cheek typering van zijn geliefde/gehate hoofdstad en haar diverse inwoners en van zijn zwierige taalbeheersing die voor warm, onversneden leesplezier zorgen.

Linda Asselbergs