Kunsttijdschrift Vlaanderen wordt genekt

Het multidisciplinaire kunsttijdschrift ‘Vlaanderen’ ziet al zijn Vlaamse subsidies vanaf 2013 plots geschrapt. Redactiesecretaris Geert Swaenepoel reageert.

Terwijl er veel trammelant is over het dichtdraaien van de subsidies voor sommige, grotere kunstencentra, vallen er ook serieuze klappen in de kleinere sectoren van de publicaties. Kunsttijdschrift ‘Vlaanderen’ bijvoorbeeld ziet al zijn Vlaamse subsidies (53.000 euro) vanaf 2013 met een pennentrek geschrapt. En dat terwijl ze met hun jongste nummers over Hugo Claus en actuele, joodse kunst knappe dossiers brachten. Geert Swaenepoel, redactiesecretaris, is er het hart van in.

‘We zagen de bui al hangen, toen we een tijdje terug het preadvies kregen waarin gesteld werd dat we te weinig actuele thema’s coverden, met te weinig jonge en nieuwe medewerkers en voor een te verouderd abonneebestand’, aldus Swaenepoel. ‘Maar dat ze dan maar in één keer al onze subsidies schrappen terwijl we met onze jongste nummers wél heel actueel waren én jonge medewerkers kansen gaven, is heel bitter. Het lijkt wel op een afrekening.’

Het klopt dat kunsttijdschrift ‘Vlaanderen’, zeker in zijn laatste nummers, bijzonder goed bezig was. Het meest recente nummer over de bibliofiele passie van Hugo Claus is zonder meer een pareltje. Maar ook de vorige edities over actuele, joodse kunst, boekarchitectuur, Brody Neuenschwander,kunstenaars in het buitenland, de Belgische langspeelfilm, bedrijvig in kunst, Hubert van Herreweghen, schrijvers tussen culturen en stedelijke dynamiek waren vaak een schot in de roos.

Swaenepoel vertelt dat het tijdschrift voor 40 procent in eigen inkomsten voorziet dankzij de gemiddeld 1000 abonnees die het heeft. Elk jaar komen er zo’n 70 betalende abonnees bij en haken er ongeveer evenveel oudere abonnees af. De andere 60 procent kosten voor het aanmaken van het grafisch zeer verzorgde blad werden opgehoest door Vlaamse subsidies (ongeveer 53.000 euro jaarlijks dus) en provinciale subsidies (ongeveer 7.000 euro).

Swaenepoel vermoedt dat hun blad simpelweg te leesbaar is en te weinig postmodern naar de smaak van de adviescommissie publicaties, voorgezeten door historicus Jo Tollebeek. Het is inderdaad opvallend dat ‘De Witte Raaf’, een blad dat uitblinkt in zogenaamde discoursanalyse, met heel wat meer subsidies mag pronken: 85.000 euro. Hoeveel betalende abonnees zou dit blad hebben?

Als dit advies definitief wordt, zo Swaenepoel, is de kans groot dat het 63 jaar oude blad verdwijnt. Hij vraagt zich af waarom de schrapping zo drastisch is. Met een halvering van het Vlaamse subsidiebudget (27.000 euro ipv 53.000) was het blad misschien nog te redden geweest, aldus Swaenepoel. Maar zoals het nu is, wordt het quasi onmogelijk.

Frank Hellemans