Peter Casteels

‘Is er in heel Vlaanderen niemand meer te vinden die een échte literatuurprijs wil organiseren?’

Er is niets mis met een ouderwetse literatuurprijs.

De Boekenbeurs gaat vernieuwen. Ik kan me daar weinig bij voorstellen, maar ze wil in elk geval af van het imago dat ze alleen kookboeken in de aanbieding heeft. En daar hoort een nieuwe literaire prijs bij: de Fintro Prijs Spannende Boeken. Vlamingen die nog nooit een boek hebben gepubliceerd, kunnen een manuscript insturen. Een jury beslist welke tekst de beste is, waarna die door Standaard Uitgeverij professioneel wordt uitgegeven. De auteur krijgt ook nog eens 1000 euro. Elk jaar gaat het om een ander genre: in 2019 wordt het misschien de Fintro Prijs Dystopische Sciencefiction.

Ik wist eigenlijk niet dat er nog mensen waren die hun manuscript niet gepubliceerd kregen. Voor iedereen die al eens door de Boekenbeurs is gelopen, moet dat een complete verrassing zijn.

Is er in heel Vlaanderen niemand meer te vinden die een échte literatuurprijs wil organiseren?

De Fintro Prijs herinnert aan de LangZullenWeLezen-trofeeën van de VRT, in de zin dat ze allebei vooral geen traditionele literaire prijs willen zijn. De organisatoren van de VRT-prijzen, die de opvolgers heten te zijn van de afgevoerde Fintro Literatuurprijs, zijn om te beginnen in de opdracht geslaagd om een nog onnozeler naam te bedenken voor hun literatuurprijs dan wanneer zo’n prijs naar een bank wordt vernoemd. Voorts zijn er in niet minder dan tien categorieën telkens tien boeken genomineerd. Dat levert een eclectische verzameling op, om niet te zeggen dat een bundeling van mijn columns daar ook tussen had kunnen zitten. Nu is het aan het grote publiek om te stemmen voor zijn favoriet.

Ik heb niets tegen publieksprijzen – zondag zijn er verkiezingen, en er is weinig waar ik meer naar uitkijk. Ook lezers weten best zelf wat goed is. Het sneue met die prijzen is alleen dat de winnaar zelden een verrassing is. Het volstaat meestal om in de Fnac te kijken welk boek daar op pallets wordt uitgestald. Een ouderwetse prijs met een jury kan een boek daarentegen veel nieuwe lezers bezorgen. De Nobelprijs voor Literatuur, bijvoorbeeld, is vaak de introductie van een auteur bij een wereldwijd publiek.

Waarom kan dat in Vlaanderen niet meer? Waarom is er werkelijk geen firma, overheidsinstelling, mecenas of dus zelfs bank meer te vinden die elk jaar een half miljoentje overheeft om een échte literatuurprijs te organiseren? Met het hele circus, liefst, waarbij de auteurs doen alsof ze er een bloedhekel aan hebben. Er worden heus nog wel genoeg uitstekende boeken geschreven om er elk jaar één door een jury te laten uitkiezen. Waarna er een gouden sticker op de kaft mag.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content