De Nederlandse schrijfster Inge Schilperoord heeft met haar boek “Muidhond” de Bronzen Uil gewonnen.
Dat heeft de jury in Gent bekendgemaakt tijdens het literair festival Het Betere Boek. De prijs, die de beste Nederlandstalige debuutroman van het jaar bekroont, is goed voor 5.000 euro en een bronzen beeld van een uil.
Het Betere Boek, een organisatie van het Willemsfonds, lokte een duizendtal literatuurliefhebbers naar het Geuzenhuis en het Liberaal Archief. Tom Lanoye ging voor deze vijfde editie in interactie met het publiek en Christophe Vekeman bracht een ode aan wijlen Luc De Vos, die vorig jaar zelf nog zijn boek voorstelde.
In totaal kwamen meer dan vijftig boeken in aanmerking voor de Bronzen Uil. Uit die selectie werd een shortlist van negen titels gedestilleerd. “Het was een hoge kwaliteit en een moeilijke keuze”, vond de jury. Die jury, onder leiding van Jos Geysels en met voorts Anna Luyten, Marnix Verplancke, Sylvain Peeters en Dirk Verhofstadt, bleek uiteindelijk vooral onder de indruk van de intense spanning die wordt opgebouwd in het boek van forensisch psycholoog Inge Schilperoord. “De spanning resulteert in een beklijvend verhaal en slaat over op de lezer, die afwisselend wordt aangetrokken en afgestoten”, aldus het juryrapport.
“Ik ben enorm blij met deze prijs”, verklaarde de schrijfster uit Den Haag na ontvangst. “Ik vond het al een prijs op zich dat ik genomineerd was. Maar ik geloof ook mijn moeder die vanmorgen zei dat ze wakker was geworden door het schreeuwen van een uil en daarin een teken zag! ”
De andere genomineerden voor de Bronzen Uil 2015 waren de Belgische journalist/muziekcriticus Serge Simonart met zijn debuut “Een medaille van vlees en bloed”, de in Oostende geboren Sarah Meuleman (“De zes levens van Sophie”), Robert van Eijden met “Boek”, Rutger Pontzen met “Nu ik”, Bregje Hofstede met “De hemel boven Parijs”, Tjitske Jansen met “Voor altijd voor het laatst”, Andreas Oosthoek met “Het relaas van Solle” en Yannick Ottoy met “Drang”.
Die laatste greep naast de Bronzen Uil, maar mocht wel de Lezersprijs in ontvangst nemen, samen met een ets van Enk De Kramer. Ook Ottoy toonde zich verrast: “Ik zeg steeds weer dat ik op een glijbaan zit waarvan ik de grond heb bereikt, maar blijkbaar wordt de glijbaan steeds langer”. (Belga)
