Het eerste (konings)gedicht van Joke van Leeuwen, dichter der Nederlanden

Op 16 maart 1815 , dag op dag 200 jaar geleden dus, riep Willem I zich uit tot Koning der Nederlanden. Joke van Leeuwen, kersvers dichter der Nederlanden, brengt hier vandaag haar eerste gedicht ‘Koperen Koning’.

Tweehonderd jaar geleden werd de Nederlandse oranjeprins Willem I Koning der Nederlanden. Om het begin van die kortstondige unie tussen Nederland en België te herdenken vroeg het Algemeen-Nederlands Verbond, een vereniging voor de culturele samenwerking tussen Nederland en Vlaanderen, aan Joke van Leeuwen om als eerste dichter der Nederlanden op regelmatige basis Nederbelgische gelegenheidsgedichten te plegen. Knack.be brengt haar gedichten online. Vandaag, precies 200 jaar nadat Willem I de Nederbelgische troon besteeg, leest u hier haar eerste gelegenheidsgedicht dat – zeer Nederbelgisch – op intimité eindigt.

Hij was de eerste Willem niet, Willems waren er

genoeg, maar hij begon opnieuw bij één toen hij

tevoorschijn werd gehaald en aandacht vroeg.

Hij riep zich uit tot koning van de innigheid

allen als die-van-ons en iedereen mocht erin mee

tapijtenkoning, kazenprins, een volk als een volwassen

kind. En Eerste heerste als verlicht met naast zich Mimi

volle nicht. Koperstrooier, ijverig besluitenschrijver

investeerder, zaakbeheerder, bedenker van

een ereteken dat hij droeg op eigen hermelijn.

Zelf Koning Zijn.

Stootkussennatie met Gods zegen, wegen en

waterwegen en om vier uur thee. Maar wie niet

mee wou kreeg de regels tegen. Intussen wroette

ongenoegen, knokten de wel-zij-niet-ikken

hielp geen schikken en geen schieten. Geschonden

de onschendbaarheid, de innigheid vertrokken.

Hij hield er op een dag mee op, oud geworden

Mimi dood, alleen zijn buik won aan gewicht

zijn jasje kon haast niet meer dicht, maar met een

Waalse hield hij het verenigd zijn in stand. Zij twee.

Intimité.

Joke van Leeuwen (copyright Joke van Leeuwen/ANV)