Herman Brusselmans ma 1 november

Op Allerheiligen is het Europadag op de Boekenbeurs maar ook thrillerauteurs Donna Leon en Scott Turow zijn van de partij.

Herman Brusselmans (Knack Uur van de literatuur)

Maandag 1 november – 15u – Knack-stand 426

Er gaat geen jaar voorbij of Herman Brusselmans schrijft weer eens een boek. Voor wie weet dat Brusselmans er ondertussen 53 is en met zijn laatste roman Trager dan de snelheid al aan zijn 52ste boek toe is, is het rekensommetje vlug gemaakt. Deze man schrijft inderdaad sneller dan zijn schaduw want naast die romaneske overproductie pleegt hij wekelijks columns in Het Laatste Nieuws en Humo en duikt hij sporadisch op in radio- en/of tv-programma’s. Zijn status van halfgod van de Vlaamse literatuur heeft met zijn laatste roman opnieuw een beetje (meer) waar gemaakt.Vijfentwintigjaar na De man die werk vond sluit Brusselmans nu zijn Louis Tinner-trilogie af. De man die werk vond is Brusselmans op zijn best: hilarisch maar soms ook pijnlijk juist. Of hij daarom zijn literaire concurrenten zomaar moet afbekken als prulauteurs – Dimitri Verhulst bijvoorbeeld – valt nog te bezien. De Verhulst van De helaasheid der dingen is immers schatplichtig aan de betere Brusselmans.Hoe uniek hij dus ook wil zijn, toch maakte hij school in Vlaanderen.

Guy Verhofstadt (Europa-dag)

Maandag 1 november – 15.30u – Groene Zaal

‘Met zevenentwintig herstelplannen komen we nergens. Er is één coherente communautaire strategie nodig.’ Guy Verhofstadt heeft het hier niet over de remedie voor de Belgische ‘communautaire’ crisis maar over zijn geliefde Europa waar alle neuzen best in dezelfde richting zouden wijzen om uit de economische malaise te geraken. In De weg uit de crisis van verleden jaar zoomde hij in eerste instantie op de oorzaken en gevolgen van het wereldwijde financiële imbroglio in en hoe ‘Europa de wereld kan redden’, zoals het in de ondertitel luidt. In de beste voluntaristische traditie van de Verhofstadt van de vier Burgermanifesten is hij niet te beroerd om naast het stellen van de diagnose ook een oplossing aan te dragen. Hij heeft het – weerom zeer voluntarisch – over een drietrapsraket: ‘Een eerste trap die de financiële markten stabiliseert, een tweede trap die het Europlan lanceert en een derde trap die een regering installeert die de economische fundamenten van de Unie blijvend bewaakt en veiligstelt.’ Zo bezien moet Europa vandaag nog een hele weg afleggen want alleen de eerste trap van de raket is voorlopig in werking getreden. Vindt Verhofstadt dat zijn drieledig (Euro)plan effectief uitvoerbaar is?

Hendrik Vos (Europa-dag)

Maandag 1 nvoember – 14.30u – Blauwe Zaal

Hendrik Vos is directeur van het Centrum voor EU-studies aan de U Gent en graag geziene gast op televisie als het over Europa gaat. Hij schreef met Besluitvorming in de Europese Unie. Een survival kit een klassieker over het ABC van de Europese instellingen. Samen met VRT-journalist Rob Heirbaut maakte hij twee jaar terug Hoe Europa ons leven beïnvloedt, een vulgariserende inleiding over het Europese kluwen waarin vooral werd aangetoond hoe zelfs het kopen van een appel te maken heeft met Europese richtlijnen over fruitimport. Alles is Europa geworden: van eten en drinken (zie de strenge Europese reglementeringen over consumenteninfo bijvoorbeeld) tot slapen en uitgaan (liefst zonder sigaretten als het van Europa afhangt). Om maar te zeggen dat Europa geen ver-van-mijn-bed-show is die zich uitsluitend in kafkaiaanse instellingen afspeelt. Vos toont aan dat je maar beter op de hoogte kunt zijn van het Europese weefsel van het bestaan. Want dat Europa stilaan evenveel impact heeft als het gemeentebeleid en het Vlaamse niveau – en veel meer dan het Belgische – staat ondertussen vast. Alleen zijn de meeste EU-burgers zich veel minder bewust van die invloed dan je zou verwachten.

Donna Leon

Maandag 1 november – 13u – Oranje Zaal

De Amerikaanse thrillerauteur Donna Leon (°1942) woont al meer dan vijftien jaar in Venetië en raakt er niet op uitgekeken, net zoals haar commissaris Guido Brunetti trouwens. Negentien thrillers met Brunetti als centraal personage en Venetië als setting werden tot nu toe in het Nederlands vertaald. Vanaf Dood in den vreemde en Dood van een reiziger – allebei van 1996 – tot Een kwestie van vertrouwen (2010) verkochten haar thrillers als zoete broodjes. Ze was nochtans voorbestemd om in Amerika Engelse literatuur te gaan doceren maar wilde zich naar eigen zeggen niet begraven in een of ander Amerikaans proviciestadje. Ze liet zich op sleeptouw nemen door een Italiaanse vriendin die haar Rome en Italië leerde ontdekken. Ze verbleef nog enkele jaren in andere werelddelen voordat ze besliste om in Venetië aan wal te gaan en er een carrière van thrillerauteur uit te bouwen. Ze is naar eigen zeggen vooral verzot op Venetië – toch ook een provinciestad in zekere zin met zijn 70.000 inwoners – omdat de auto er niet welkom is en omdat zijn inwoners er zo kostelijk kunnen roddelen. Wat dan weer gesneden brood is voor de sfeerschepping in haar spannende Brunetti-boeken met groot-Venetië als decor.

Scott Turow

Maandag 1 november – 15u – Gele Zaal

Twintig jaar geleden maakte De aanklager , een rechtbankthriller van de Amerikaanse auteur Scott Turow (°1942) , heel wat ophef. Turow, zelf ooit magistraat in Chicago, vertelde er met verve hoe een officier van justitie in een netwerk van intriges terecht komt en zelf beschuldigde wordt. Een nieuw genre in thrillerland was geboren: de zogenaamde legal triller die zich afspeelt in de wereld voor en achter de schermen van het rechtbankmilieu. Het boek kreeg nog meer de allures van een cultroman toen Presumed Innocent, de film naar het boek met Harrison Ford in de hoofdrol, eveneens een kaskraker werd. Vandaag scheef Turow een vervolg op De aanklager met hetzelfde hoofdpersonage Rusty Sabich. In Onschuldig is Rusty opgeklommen tot opperrechter bij het hof van beroep. Als hij op een dag wakker wordt met zijn vrouw Barbara dood naast hem en er 24 uur over doet voordat hij in actie schiet, gaan de poppen aan het dansen. De openbare aanklager die hem in De aanklager tevergeefs achter de tralies trachtte te krijgen, ruikt zijn kans om revanche te nemen. Zou Harrison Ford al gevraagd zijn voor een verfilming van de sequel?

Frank Hellemans