De glazen bol van ‘psefoloog’-presidentsvoorspeller Nate Silver

Nate Silver maakte een haast perfecte voorspelling van de uitslag van de Amerikaanse presidentsverkiezingen.

In zijn boek ‘The Signal and the Noise: Why So Many Predictions Fail – But some don’t’ legt Silver uit hoe hij te werk gaat bij zijn voorspellingen.

Nate Silver is een 34-jarige statisticus en een blogger van de ‘New York Times’. Bovendien is hij dus de auteur van ‘The Signal and the Noise: Why So Many Predictions Fail – But some don’t’. Sinds zijn accurate ‘voorspelling’ van de uitslag van de recentste Amerikaanse presidentsverkiezingen is de verkoop van zijn boek met bijna 1000 procent gestegen.

Nate Silver is een ‘psefoloog’. De psefologie is de wetenschapstak die analyses maakt van verkiezingsuitslagen. De Engelse term ‘psephology’ werd in 1952 in Groot-Brittannië gesmeed door de historicus R. B. McCallumn van het Pembroke College in Oxford.

Nate Silver voedt zijn computers niet alleen met gegevens waarover iedereen kan beschikken, maar hij houdt ook rekening met afwijkingen die statistische uitslagen uit het verleden onbetrouwbaar maakten. Zijn systeem heeft dus de ambitie fouten te corrigeren voor ze gemaakt worden. Daarbij maakt Silver gebruik van wat hij de ‘big data’ noemt, gegevens die hijzelf overigens potentieel gevaarlijk vindt omdat ze onbeheersbaar dreigen te worden.

De grondslag voor zijn systeem legde Silver in 2003 toen hij de carrière van bekende baseballspelers begon te voorspellen. Die ‘studie’ is in Amerika een echte rage die ‘sabermetrics’ (baseballstatistiek) heet. Silver maakte een vergelijkende studie van aan elkaar gewaagde types baseballspelers. Op basis van hun prestaties uit het verleden maakte hij prognoses over hun toekomstige carrières. Toen dat dynamische procedé op een betrouwbare manier bleek te functioneren, begon Silver het te perfectioneren en op andere terreinen toe te passen. Het systeem wordt voortdurend geactualiseerd door de computers met zo veel mogelijk gegevens te voeden.

Voor zijn ‘voorspellingen’ tijdens de jongste presidentsverkiezingen maakte Silver niet alleen gebruik van statistisch materiaal uit vorige kiescampagnes, maar hij hield ook rekening met de afwijkingen in de feitelijke kiesuitslagen. De cijferverschillen tussen de polls en de feitelijke kiesresultaten heeft Silver statistisch geëvalueerd om deformaties in zijn eigen prognoses preventief te corrigeren.

Met Silvers blog ‘Five Thirty Eight’ heeft de ‘New York Times’ een goudader aangeboord. Twintig procent van alle online-lezers van de krant bezochten daags voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen de blog van Nate Silver. Zou Silver ook kunnen berekenen in hoever zijn blog de uitslag van de presidentsverkiezingen heeft beïnvloed?

In zijn twee maand oude boek ‘The Signal and the Noise: Why So Many Predictions Fail – But some don’t’ heeft Silver zijn kaarten op tafel gelegd. In dat boek vertelt hij dat zijn ‘profetieën’ steunen op een cocktail van gegevens uit de natuurwetenschap, de sport en de sociologie. Silver beweert dat met zijn methode prognoses gedaan kunnen worden over toekomstige ontwikkelingen op het gebied van terrorisme, financiële crisissen en klimaatsveranderingen.

Silver trekt ook lessen uit de geschiedenis. Zo constateert hij dat grote sprongen voorwaarts in de cultuurgeschiedenis altijd met catastrofes gepaard gaan. Om zijn these te ondersteunen verwijst hij naar de uitvinding van Gutenbergs drukpers en de verspreiding van de Bijbel die religieuze en andere oorlogen uitlokten.

Met zijn methode had Silver al tijdens de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2008 de uitslag in 49 van de 50 staten juist voorspeld. Nu krijgt hij bij wijze van spreken 50 op 50 op zijn rapport. Zijn correcte prognose levert Nate Silver nu de roem op die hij lang niet kreeg, omdat hij in het verleden voor een charlatan werd versleten. Op de bestsellerslijst van Amazon is hij intussen wel van plaats twee naar plaats vijf gezakt. Op nummer één staat nog altijd ‘The Third Wheel (Diary of a Wimpy Kid)’ van Jeff Kinney. In dat verhaal heeft Greg angst dat hij Valentijnsdag in zijn eentje zal moeten doorbrengen, maar die vrees blijkt ongegrond te zijn dankzij een onverwachte wending van het lot.

Piet de Moor