‘Vlaamse liberalen zijn onmiskenbaar verantwoordelijk voor financieel wanbeleid in Brussel’

In het Brussels Gewest heerst financieel wanbeheer. Dat veroorzaakt nog nauwelijks rimpels, terwijl we er allemaal de gevolgen van dragen.

Een puinzooi. Een andere conclusie over de financiën van het Brussels Gewest is niet mogelijk na het 178 bladzijden dikke rapport van het Rekenhof. Het is een troep blunders en slordigheden, overgoten met een saus nonchalance. Het is zelfs zo erg dat het Rekenhof weigerde om de rekeningen goed te keuren. Zo mogelijk nog verontrustender is dat hierover nauwelijks oproer ontstond. We zijn het blijkbaar normaal gaan vinden dat er in Brussel wordt geknoeid met de financiële rekeningen en het geld van de belastingbetaler. Ook met het geld van wie niet in het Brussels Gewest woont. Want niet alleen leeft het Brussels Gewest van federale dotaties, voor Europa hoort zijn rekening bij de Belgische cijfers. Zo zijn we allemaal betrokken partij.

Het 26e boek van het Rekenhof over de financiën van het Brussels Gewest leest als één lange litanie van al dan niet bewust financieel wanbeheer. Twee voorbeelden. Op bladzijde 74 staat dat het Brussels Hoofdstedelijk Gewest ‘een bedrag boekte van 777 duizend euro in plaats van 777 miljoen euro. Als gevolg daarvan is het onbenutte saldo van de kredietlijnen, geregistreerd bij de niet in de balans opgenomen rechten en verplichtingen, 776 miljoen euro overschat.’ Dat wil zeggen dat de regering het bedrag dat ze kon lenen via haar kredietlijnen met 776 miljoen euro heeft overschat.

Drie bladzijden verder staat een ander sprekend voorbeeld: ‘De diensten van de regering kennen een bedrijfswagen toe aan twaalf personeelsleden van graad A5 tot A7 (directeur-generaal tot secretaris-generaal), waarvoor een voordeel in natura fiscaal wordt ingehouden. Het Rekenhof stelt echter vast dat er geen reglementaire grondslag bestaat voor de toekenning van dat element als aanvulling op de bezoldiging.’ Met andere woorden: er werden onrechtmatig bedrijfswagens toegekend aan de top van de Brusselse ambtenarij.

Het Rekenhof meldt ook dat de financiële rekeningen van heel wat Brusselse openbare instellingen rammelen, gaande van de Brusselse brandweer over de promotiedienst visit.brussels en het parkeeragentschap parking.brussels tot de Brusselse gewestelijke diensten voor leefmilieu, huisvesting en afvalophaling. Het financiële wanbeheer is in Brussel wijd verspreid en diep geïnfiltreerd.

In de krant De Standaard reageerde de Brusselse minister van Financiën en Begroting, Sven Gatz (Open VLD), nogal laconiek op het vernietigende rapport van het Rekenhof. Hij noemde de blunder van 777 miljoen ‘vervelend’ en stelde ‘voor alle duidelijkheid’ dat ‘er geen wanbeheer is in de Brusselse administratie’. Daarmee ontkent hij het licht van de zon en probeert hij de buitenwereld te bedriegen. Gatz zei ook nog dat er nu moet worden gezocht naar ‘financiële maturiteit waar iedereen aan moet voldoen’. Een opmerkelijke uitspraak aangezien de Vlaamse liberalen al twintig jaar onafgebroken de Brusselse minister voor Financiën en Begroting leveren: van Annemie Neyts in 1999 over Guy Vanhengel, Jean-Luc Vanraes en opnieuw Vanhengel tot Sven Gatz vandaag. De verantwoordelijkheid van de Vlaamse liberalen voor het Brusselse financiële wanbeleid is onmiskenbaar.

De voorbije jaren ontspoorde de financiële toestand in het Brussels Gewest helemaal. Jaar na jaar liep het begrotingstekort op. Het bedraagt nu 1,4 miljard euro, of 34 procent van de ontvangsten. De brutoschuld steeg tot 8,9 miljard. De schuldgraad is zo in vijf jaar bijna verdubbeld tot 180 procent. Het Brussels Gewest staat met de rug tegen de muur, maar van enige sense of urgency is bij de Brusselse regering geen sprake. Ze lijkt er nogal gerust op dat ze opnieuw zal worden gered met een blanco federale cheque.

Ondanks het rapport van het Rekenhof moeten we niet verbaasd zijn als het Brussels Parlement de begroting goedkeurt: financiën zijn voor de meerderheid een bijkomstigheid. Die Brusselse begroting wordt dan geïncorporeerd in de Belgische cijfers voor Europa. Laat Eva De Bleeker, de federale staatssecretaris voor Begroting en verantwoordelijk voor de Belgische cijfers, dat zomaar gebeuren? Als ze haar job ernstig neemt, roept ze haar partijgenoot Sven Gatz naar aanleiding van het vernietigende Rekenhof-rapport bij zich en maakt ze duidelijk dat het in Brussel zo niet verder kan. Want laat het duidelijk zijn: we betalen allemaal mee voor het Brusselse financiële wanbeheer dat de verantwoordelijke politici al jaren tegen beter weten in ontkennen en vrolijk laten woekeren.