‘Door alleen in te zetten op werk op de arbeidsmarkt en het belang van vrijwilligerswerk en mantelzorg te miskennen, vernietigt de regering het maatschappelijk weefsel en produceert ze eenzaamheid en onwelzijn’, schrijft Mieke Vogels, voorzitter van GroenPlus.
Sinds enkele weken is mijn supermarkt 7 op 7 open. Aan de kassa zijn de vaste personeelsleden vervangen door jobstudenten en gepensioneerden die een centje willen/moeten bijverdienen.
Vandaag meldt Nestor, een uitzendkantoor voor senioren, dat liefst 80.000 gepensioneerden op een wachtlijst staan op zoek naar een deeltijdse job of flexiwerk.
Moeten we hier gelukkig van worden?
Paul Verschueren van Federgon (de federatie van hr-dienstverleners) wordt er alvast blij van. ‘In een tijd waarin de arbeidsmarkt blijft kampen met een aanzienlijke krapte, en waarin de federale regering voor een moeilijke budgettaire opdracht staat, is het vanzelfsprekend dat we drempels wegnemen voor al wie nog wil bijdragen en zich wil blijven inzetten in onze maatschappij.’
Minister van Begroting Vincent Van Peteghem (CD&V) is minder gelukkig.
Budgetair brengt het geen soelaas, wel in tegendeel. Als het aantal flexi-jobs in hetzelfde tempo blijft aangroeien, zal de sociale zekerheid in 2029 479 miljoen euro mislopen. De regering wil het gebruik van flexi-jobs nog verruimen, wat het tekort verder zal doen oplopen. ‘Het systeem van flexi-jobs holt onze sociale zekerheid uit’, aldus de minister.
Flexi-jobs voeden sociale afbraakpolitiek
Flexi-jobbers doen steeds meer het werk dat normaal gedaan wordt door mensen met een vaste contract. Vooral voor laaggeschoolden zijn er steeds minder duurzame jobs voorhanden.
Deze regering voedt de negatieve spiraal: minder inkomsten voor de sociale zekerheid leiden tot besparingen en de afbouw van sociale verworvenheden.
Hoelang nog voor ouderen met lagere pensioenen worden aangespoord om te flexi-jobben, er zijn immers veel 60-plussers die bewijzen dat het kan.
‘Een flexi-job voor wie wil bijdragen aan onze maatschappij’?
Dit is veruit het meest verderfelijke argument. Alleen wie actief is op de arbeidsmarkt draagt bij. Steeds meer jongeren en gepensioneerden doen flexi-jobs. Jongeren hebben geen tijd meer om leider te worden in de jeugdbeweging, ouderen schrappen hun engagement om les te geven aan anderstalige nieuwkomers.
‘Trek uw plan’
Door alleen in te zetten op werk op de arbeidsmarkt en het belang van vrijwilligerswerk en mantelzorg te miskennen, vernietigt de regering het maatschappelijk weefsel en produceert ze eenzaamheid en onwelzijn.
De eerste slachtoffers van dit beleid zijn de groter wordende groep senioren.
Terwijl de federale regering valide ouderen aanzet om een flexi-job te doen, bespaart de Vlaamse minister van Welzijn, Caroline Gennez (Vooruit) op de ouderenzorg. Wie zorg nodig heeft moet een beroep doen op familie en omgeving (vermaatschappelijking van zorg). Maar die familie en omgeving is steeds minder beschikbaar en wie ervoor kiest om zorg te verlenen wordt extra gestraft. Zorgverlof wordt afgebouwd en periodes van zorg tellen niet mee voor de pensioenopbouw.
Vermaatschappelijking van zorg wordt synoniem voor ‘Trek uw plan!’
Steeds meer ouderen zijn angstig en vragen zich af wie er nog voor hen zal zorgen.
We stevenen af op een ruwe en kille samenleving waar eenzaamheid en onwelzijn regeren. Cijfers (2024) van het Planbureau leren ons dat de welvaart, het bruto binnenlands product per hoofd, sinds 2005 met 15 procent toenam terwijl het welzijn, de levenskwaliteit verder wegzakt.