In opdracht van de gemeente Schaarbeek heeft de Universiteit Gent onderzoek verricht naar de leef- en werkomstandigheden van Sub-Sahariaanse vrouwen werkzaam in de raamprostitutie. De onderzoekers stelden vast dat de vrouwen aan de rand van de samenleving staan en dat noch de ondersteuningsdiensten, noch de beleidskaders tegemoet komen aan hun behoeften.
Twee onderzoeksters verzamelden zes maanden lang data tijdens veldonderzoeken. Ze spraken met een 70-tal vrouwen werkzaam in de raamprostitutie en interviewden een verscheiden groep van 38 vrouwen. Elf stakeholders zoals agenten of ambtenaren van de gemeente Schaarbeek werden eveneens geïnterviewd.
Het onderzoek identificeerde vier belangrijke uitdagingen: veiligheid, gezondheidsgerelateerde problemen, werkgerelateerde stress en discriminatie en stigmatisering. Die zaken hebben op hun beurt verschillende oorzaken. In de eerste plaats is de buurt in de afgelopen 20 jaar amper veranderd. ‘Indien er niets aan de omgeving verandert, is het onmogelijk om manieren te bedenken waarop de situatie van de vrouwen daadwerkelijk kan verbeterd worden’, klinkt het. In de prosititutiebuurt zijn fysiek, emotioneel en seksueel geweld tegen vrouwen bijgevolg wijdverspreid. Dagelijks zijn er pesterijen tegen de sekswerkers en de politie is te weinig aanwezig.
Onder de aanwezige vrouwen beschouwt een groot deel Brussel of België niet als hun thuis. Zij zijn ‘in beweging’ en slechts tijdelijk hier uit economische overwegingen. Daardoor vallen ze buiten de wet en buiten de zorgverlening. Tot slot vinden de onderzoekers dat de situatie ‘in de eerste plaats een gevolg is van het ontoereikende en gedateerde karakter van de regelgeving.’ Ze pleiten voor een herziening van de wetgeving rond de verhuur van een carré, een raam.
