‘Politici die bescheiden en aardig zijn komen over als zwak’, zegt Frédéric Chardon, politiek journalist bij La Libre.
Wie in de digitale persdatabank Belgapress op zoek gaat naar een wat langer profiel van vicepremier en minister van Werk en Economie David Clarinval (MR), komt van een kale reis thuis. In Vlaanderen is Clarinval, vicepremier in de federale regering sinds 1999, een blinde vlek.
Hooguit geldt hij als de kleurloze spreekpop van zijn partijvoorzitter Georges-Louis Bouchez. En ook Franstalige journalisten vonden het tot dusver niet de moeite waard om zich echt in de man te verdiepen.
Daar komt nu misschien verandering in. Met onder meer de portefeuille Werk – voor het eerst in 104 jaar in handen van een liberaal, benadrukt hij zelf – is Clarinval een sleutelfiguur in de regering-De Wever. Hij is bevoegd voor de uitvoering van de werkloosheidshervorming, ofwel het koninginnenstuk in het regeerakkoord.
‘David Clarinval is even rechts als Georges-Louis Bouchez, maar qua persoonlijkheid helemaal zijn tegenpool’, zegt politiek journalist Frédéric Chardon. ‘Hij is discreet, zachtaardig en compromisbereid, heeft een hekel aan controverse en zijn interviews gaan altijd over de inhoud.’
Doordat hij zichzelf weinig de media in knokt, verkijken politieke waarnemers zich op Clarinval, zegt Frédéric Chardon. ‘Politici die bescheiden en aardig zijn komen over als zwak. Maar Clarinval is een onderschat politicus, die voor stabiliteit zorgt in de regering, en die bijvoorbeeld ook veel politieke essays leest.’
‘David Clarinval is net zo rechts als George-Louis Bouchez, maar quapersoonlijkheid helemaal zijn tegenpool.’
Ook aan Franstalige kant is Clarinval ondergewaardeerd, vervolgt Chardon. ‘Dat komt ook door zijn lijzige manier van spreken, met een licht accent uit de streek van Bièvre, de kleine Waalse gemeente waar hij burgemeester is.
‘Franstalige politiek journalisten komen meestal uit Brussel en hebben vooroordelen tegenover landelijke Walen zoals Clarinval. Het is geen anti-Waals racisme, maar wel een vorm van neerbuigendheid, de paternalistische opvatting dat iemand met een accentje toch een beetje een idioot is.’
In de rechtsere Arizonaregering is Clarinval veel meer in zijn sas dan in Vivaldi. ‘Het beperken van de werkloosheid tot twee jaar in de tijd is ook een echte breuk in de sociaaleconomische geschiedenis van België, zeker naar Franstalige normen’, besluit Chardon.
Clarinval, telg van een ondernemersfamilie in de metaalsector, hoopt om de komende vijf, en wie weet de komende tien jaar de economie, met name in Brussel en Wallonië, in een andere plooi te kunnen leggen. In een weekendinterview in Le Soir stelde hij, na de werkloosheidshervorming, ook een ‘liberale revolutie’ op de arbeidsmarkt in het vooruitzicht.
Beperking ontslagvergoeding tot één jaar: wat met oudere werknemers?
