Vluchtelingenwerk Vlaanderen verwacht dat de maatregel van minister van Asiel en Migratie Anneleen Van Bossuyt (N-VA), om asielzoekers die in een andere lidstaat al erkend zijn geen bescherming te bieden, het probleem alleen zal verleggen. ‘We vrezen een toename in dakloosheid’, vertelt beleidsmedewerker Thomas Willekens.
Willekens snapt de logica ‘ergens’ dat elke lidstaat verantwoordelijk is voor de asielaanvraag van één persoon, maar: ‘Alleen als elk land de regels volgt. Mensen reizen door omdat ze geen opvang krijgen, mishandeld worden of in armoede blijven’, overschouwt Willekens. ‘Elke lidstaat zegt nu dat het niet andermans problemen moet oplossen, maar dan wordt het overal even mensonwaardig.’ Overal moet de lat hoger in plaats van lager, meent Willekens.
Hij vraagt zich ook af hoe het Commissariaat-Generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen (CGVS) de info van andere landen zal krijgen en op welke termijn het die zal verwerken. Dat asielzoekers vanaf maandag ook geen nieuwe aanvraag zonder nieuwe elementen via een ander minderjarig kind zullen kunnen doen, lijkt Willekens ook weinig nuttig. ‘Volgens ons zal dat de werkdruk verhogen, terwijl de minister net wil besparen. Het gaat ook maar om 1750 dossiers op een totaal van 35.000.’
Ten slotte stelt Willekens zich vragen bij de maatregel waardoor mensen zonder opvang geen toegang meer zouden hebben tot een leefloon. ‘Dat was sowieso al een uitzondering. Fedasil deed dat alleen maar in gevallen waarbij de opvang niet aangepast was aan een bepaalde kwetsbaarheid. De Raad van State adviseerde dat dat kon, als de toegang tot opvang altijd gegarandeerd is. Anders beperk je de manieren om menswaardig te kunnen leven.’
Vluchtelingenwerk ziet een rode draad. ‘De Raad van State was kritisch op alle wetsontwerpen, maar de regering heeft alle adviezen genegeerd. Dit is ondoordacht beleid. De kans dat dit standhoudt voor het Grondwettelijk Hof is klein.’