Het conflict tussen Bart De Wever en Georges-Louis Bouchez is er ook een tussen twee soorten rechts, zegt Dorian de Meeûs, hoofdredacteur van La Libre.
De idylle tussen premier Bart De Wever en MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez zit op een dood spoor, nu ‘GLB’ met zijn verzet tegen een btw-verhoging de Arizona-regering dicht bij de afgrond heeft gebracht. Op papier lijken er nochtans voldoende ingrediënten aanwezig voor een duurzaam politiek verstandshuwelijk. De Wever en Bouchez zijn allebei economisch rechts-liberaal en sociaal-cultureel conservatief. En toch botst het nu tot het kraakt.
Dat komt, legt Dorian de Meeûs uit, hoofdredacteur van La Libre, omdat Bouchez een specifieke variant van rechts verdedigt, die de MR-voorzitter omschrijft als ‘la droite camping car’. Een vorm van rechts die aanslaat bij hardwerkende Walen uit de (lagere) middenklasse die het hebben gehad met bijstandstrekkers, maar ook met de overheid die het leven moeilijk maakt met almaar meer belastingen en regels.
‘Bouchez wil van de MR een echte volkspartij maken en de spreekbuis zijn van kleine werknemers en zelfstandigen, die elke dag knokken om rond te komen. Hij is ervan overtuigd dat de MR aan die mensen de verkiezingsoverwinning heeft te danken’, zegt De Meeûs. ‘Ze hebben voor Bouchez gestemd omdat hij beloofde dat werken meer zou lonen. En dus redeneert Bouchez, die voortdurend in campagnemodus verkeert, dat hij deze mensen niet mag teleurstellen door met een btw-verhoging aan hun koopkracht te raken.’
Een en ander verklaart misschien ook de liberale dissonantie met sommige ondernemers op een Unizo-evenement in Oost-Vlaanderen waar Bouchez ging spreken. Een groot deel van die ondernemers behoorde tot de N-VA-achterban. Ze verweten Bouchez onverantwoordelijk gedrag in de begrotingsonderhandelingen. Vooral de uitvoering van de geplande hervormingen en het saneren van de overheidsfinanciën vinden zij belangrijk. Een btw-verhoging leek in dat licht nog het minste kwaad.
‘De Wever staat veel dichter bij grote ondernemers, industriëlen en zakenmensen dan Bouchez’, vervolgt De Meeûs. ‘De contacten tussen Bouchez en topindustriëlen verlopen doorgaans stroef. Om die reden is ook Alexia Bertrand weggelopen uit de MR. Bij Bouchez gaat het altijd over meritocratie. Hij heeft niks met mensen die zijn geboren met een zilveren lepel in de mond. Dat komt deels voort uit zijn sociaal complex als zoon van een kleine zelfstandige.’
Uiteindelijk zal Bouchez wel bijdraaien, gelooft de hoofdredacteur van La Libre. ‘Bouchez heeft veel te verliezen als de regering valt, al beseft hij dat op dit moment nog onvoldoende. En ook in zijn eigen partij staan tegenstanders klaar om hem de rekening te presenteren. Maar Bouchez is een gekmakende onderhandelaar, die vecht tot de laatste snik en pas toegeeft als hij met de rug tegen de muur staat.’
