Er bestaat een oude krantenvoorpagina waarop mijn twee drielingzussen en ik als kleine kinderen te zien zijn. In mijn herinnering is het een editie van Het Laatste Nieuws, maar het zal wel gewoon de Gazet van Antwerpen geweest zijn. Wij stonden zoveel jaar geleden schattig te wezen op een betoging tegen de verlenging van de landingsbaan van de luchthaven van Deurne. Die verlenging is er nooit gekomen, maar de luchthaven is er nog steeds. Er passeren minder dan 600 passagiers per dag.
Pas op, wij waren niet het soort buren die over de minste overlast klaagden. De luchthaven van Deurne – dat is het wonderlijke – is dan ook een van de weinige luchthavens die amper of geen overlast veroorzaakt. Als ik vroeger met mijn moeder naar de daarnaast gelegen Aldi ging, was er altijd parkeerplaats zat. Wij hebben eigenlijk nooit geluidsoverlast gehad van de weinige vliegtuigen die over onze tuin vlogen. In de luchthaven was er een tijd een brasserie gevestigd waar wij al eens met het hele gezin gingen eten – zonder uitzondering was de inkomhal zo goed als verlaten. Reserveren hoefde nooit.
Die brasserie is ondertussen helaas failliet, aangezien ze niet op evenveel staatsteun kon rekenen als de luchthaven zelf.
Het Muhka heeft nog minder bezoekers, dat is waar. De laatste jaren ongeveer 90.000, tegenover nog iets meer dan 200.000 vorig jaar in Deurne. Ik kan dan ook moeilijk zeggen dat ik compleet verrast ben dat Caroline Gennez dat museum wil sluiten. Maar daarom is het alleen maar onbegrijpelijker dat van Annick De Ridder die luchthaven mag openblijven. Ze zorgt er enkel voor dat een geweldig groot domein binnen de Antwerpse grootstad niet beter ontwikkeld kan worden. Iedereen die daar in de buurt woont, droomt over wat voor moois er kan gebeuren op die site. Maar zelfs als één grote parking, wat Koen Kennis er ongetwijfeld van zou willen maken, wordt die grond nuttiger gebruikt dan vandaag.
Vorige week sprak Bart De Wever in Gent de grafrede uit over de Belgische welvaartsstaat en bij uitbreiding de Europese economie. De Deurnese luchthaven – overgesubsidieerd, onderpresterend – had een prachtig voorbeeld kunnen zijn in zijn verhaal over politici die in de weg lopen van de toekomst en alleen maar vasthouden aan wat ze kennen uit het verleden. In dit geval, misschien bleef het daarom onvermeld, is de enige hoofdschuldige wel Bart De Wever zelf.
Zijn Vlaamse miljoenensubsidies voor Antwerp Airport nog te verantwoorden?
