Groen-voorzitter Bart Dhondt: ‘Liefde is iets wat je overvalt, maar ze koesteren is hard werken’

Bart Dhondt is voorzitter van Groen en gemeenteraadslid in Stad Brussel.

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

Dat premier De Wever zegt dat hij een oorlogsmisdadiger, Israëlisch premier Netanyahu, niet zou arresteren, maar het tegelijk geen probleem vindt om kinderen van gezinnen op de vlucht op te sluiten, maakt me erg boos.

Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?

Onze economie binnen de planetaire grenzen duwen, maar dat is natuurlijk erg complex. In afwachting zou het geen kwaad kunnen om wat vaker te blijven stilstaan voor een praatje, zodat mensen op verhaal kunnen komen en er verbinding ontstaat.

Wat is uw grootste prestatie?

Als schepen van Mobiliteit in Brussel heb ik een circulatieplan doorgevoerd in het centrum van de stad. Maar de grootste prestatie was om tegelijk twee jonge dochters groot te brengen en mijn relatie in stand te houden. Onze verbouwing was gelukkig al achter de rug.

Wat is uw grootste mislukking?

De eeuwige optimist in mezelf ziet geen mislukkingen maar fouten. En daaruit probeer ik te leren. We zijn nooit af, als mens.

Hebt u al eens overwogen om te emigreren?

Na mijn studies liep ik een halfjaar stage in de Indiase stad Hyderabad. Die ervaring heeft me met volle overtuiging doen kiezen voor Brussel.

Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?

Aan de wintersportvakanties in Oostenrijk, met de hele familie. Veel samen zijn, maar ook intens sporten en je plan trekken in de sneeuw.

Doet u iets bijzonders voor het milieu?

Ik eet vaak vegetarisch en doe bijna alle verplaatsingen met de fiets, trein of deelauto.

Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?

Het ergste is dat er mensen zijn die niets anders doen dan zulke bagger schrijven. Hen moet ik teleurstellen: ondanks hun inspanningen is er niets blijven hangen.

Van welke beslissing hebt u het meest spijt?

Dat ik als jonge tiener stopte met pianospelen.

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?

Guns, Germs, and Steel van Jared Diamond leerde me over de veelheid en kwetsbaarheid van beschavingen. The Empathic Civilization van Jeremy Rifkin deed me inzien dat je met de juiste verbeeldingskracht een betere wereld kunt creëren. Een aha-erlebnis.

Hoeveel geld geeft u jaarlijks aan goede doelen?

Drie- tot vijfhonderd euro. Daarnaast steun ik ook graag crowdfundingacties.

Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?

Liefde is iets wat je overvalt, maar ze koesteren is hard werken.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

De meeste verplaatsingen in Brussel probeer ik met de fiets te doen. Ik heb te weinig tijd om ‘echt’ te sporten en zo krijg ik toch wat beweging, en rust in mijn hoofd. Verder probeer ik geregeld te boulderen.

Zou u op de vlucht slaan als het oorlog wordt?

Laat ons hopen dat het nooit nodig zal zijn. Maar mocht er oorlog uitbreken, zou ik in de eerste plaats mijn dochters en partner in veiligheid brengen. Daarna zien we wel.

Wat hebt u geleerd in het leven?

Dat niets zomaar blijft bestaan. Veel dingen die we mooi of belangrijk vinden, zoals de democratie, zijn erg kwetsbaar. Je moet er energie in blijven stoppen, zodat ze niet kapotgaan.

Televisiemaker Kat Kerkhofs: ‘Mochten Trump of Poetin als baby veilig gehecht zijn, zouden we nu in een andere wereld leven’