Lang niet alle werknemers in België krijgen maaltijdcheques, laat staan dat ze het hoogst mogelijke bedrag innen.
Deze zomer kon ik Instagram of Facebook niet openen zonder, na ongetwijfeld veel te lang te hebben zitten scrollen, een advertentie van Vooruit tegen te komen: dankzij Vooruit hogere maaltijdcheques! Het paste in een offensiefje waarmee de partij het zomerakkoord probeerde door te spoelen, en er staat ook nog altijd een persbericht over online. ‘Extra koopkracht voor wie élke dag werkt’, is daarvan de kop. ‘Goed nieuws: de maaltijdcheques worden verhoogd met 2 euro. Al tijdens de regeringsonderhandelingen en in het parlement heeft Vooruit hier keihard voor gestreden.’
Nu, dat klopt natuurlijk allemaal gewoon niet. Het enige wat de regering kan beslissen, en heeft beslist, is dat het maximumbedrag van een maaltijdcheque van acht naar tien euro wordt verhoogd.
Maar wie krijgt dat maximumbedrag? Ik, euh, helaas, in ieder geval niet.
Lang niet alle werknemers in België krijgen maaltijdcheques, laat staan dat ze het hoogst mogelijke bedrag innen. De Nationale Bank zou eens een onderzoekje moeten doen naar de ongelijkheid in verdeling van maaltijdcheques, maar ik zou gokken dat enkel de grootverdieners straks elke middag voor tien euro kunnen gaan lunchen. Misschien hebben we het hier wel enkel over de rijkste één procent. Voka en Unizo noemden de aanpassing, hoewel werkgevers een klein beetje gecompenseerd worden, al onaanvaardbaar.
Over wat voor onooglijk systeem die maaltijdcheques zijn, een fiscale koterij waar enkel eten te krijgen valt, zullen we het maar even niet hebben.
Maar weet Rob Beenders dus dat zijn eigen partij zulke misleidende reclames verspreidt?
De staatssecretaris voor Consumentenbescherming werkt zichzelf al maanden in de media met voorstellen om ons te behoeden voor de duisterste praktijken van grote bedrijven. Vorige week bleek dat hij plannen maakt om tegen krimpflatie in het verweer te gaan. Fabrikanten laten daarmee niet de prijs van hun producten stijgen, zoals bij inflatie gebruikelijk is, maar verkopen u kleinere producten tegen dezelfde prijs. Een kinderachtigheidje, zou ik het noemen, maar Beenders had het in Het Nieuwsblad hardop over een verbod.
En zolang dat Europees verbod er niet is, wil hij straks graag bedrijven verplichten om waarschuwingsstickers op hun kleinere verpakkingen te plakken. Het lijkt me toch vooral iets voor een staatssecretaris die niet goed weet wat hij met zijn tijd moet doen, maar misschien kan hij zich dus nuttiger maken: graag een verbod op misleidende reclames van politieke partijen.
Fiscalist Michel Maus: ‘De meerwaardebelasting is zoveelste fiscale koterij aan het worden’
Robotfoto van de 1 procent rijkste Belgen: ‘Ze dragen relatief minder bij aan sociale premies’
