Scenarist Angelo Tijssens trekt zich terug uit Horizon 2035, een project van de Vlaamse regering over de toekomst van het cultuurbeleid. ‘Men vraagt mij om mijn expertise, ik antwoord met mijn menselijkheid. Zolang deze regering niet alles onderneemt wat in hun macht ligt, doe ik niet meer mee.’
Enkele maanden geleden werd ik uitgenodigd om deel te nemen aan Horizon 2035, een project van de Vlaamse Regering om samen met de cultuursector na te denken over de toekomst van het cultuurbeleid. Dit zou een collectieve denkoefening met de sector worden, gebouwd op samenwerking, reflectie en verbeelding. Ik wilde maar wat graag meedenken over de toekomst, dus ik zei ja.
Binnenkort staat de eerste bijeenkomst gepland.
Maar ik zal er niet zijn. Gisteren heb ik mijn collega’s, een prachtige doorsnede van de sector, met makers en directeurs, laten weten niet langer onderdeel te willen zijn van deze commissie zolang deze regering niets onderneemt om de genocide in Gaza te stoppen.
Al maandenlang komen partijvoorzitters voor de camera’s kakelen over ‘hoe erg het allemaal wel niet is’ maar in de praktijk gebeurde er nog niets.
Die inertie, die onverschilligheid is in het licht van de gruwelijke beelden (van die schaarse journalisten die nog niet met opzet werden vermoord) niets meer of minder dan onverschilligheid.
Het staat al meer dan een jaar op de inmiddels vergeelde banners aan de gevels van onze culturele instellingen:
“Sinds 1948 zijn alle landen volgens internationaal recht verplicht om een vermeende genocide te helpen voorkomen dan wel te stoppen.
Ook België.”
Onze regeringen ondernemen niets. Ze steken de kop in het zand, hier of aan de andere kant van de wereld. En als hun welverdiende vakantie erop zit, gaan ze misschien eens geheel vrijblijvend een beetje palaveren over wat ze op termijn en alleen maar als al de rest ook meedoet, eventueel zouden kunnen overwegen te doen, terwijl een overgroot deel van de bevolking wil dat er nu – of vorig jaar, concrete actie wordt ondernomen.
Aan zo’n regering, die lafhartig blijft toekijken terwijl een gelivestreamde genocide zich voltrekt, wil ik geen hand- en spandiensten bewijzen. Men vraagt mij om mijn expertise, ik antwoord met mijn menselijkheid. Zolang deze regering niet alles onderneemt wat in hun macht ligt, doe ik niet meer mee.
Ik kan alleen maar hopen dat collega’s uit deze en andere commissies, raden van bestuur, jury’s en adviseurs hetzelfde doen. Het is een manier om een deel van de werking van een regering stil te leggen. En hopelijk tot initiatief te dwingen.
Meer nog: elke verkozene die ik in theater- of filmzalen tegenkom, bij openingen of premières, op terrassen of recepties, jaag ik hoogstpersoonlijk de zaal uit, de straat op, het parlement in. Daar kunnen ze, mits samenwerking, reflectie en verbeelding, eindelijk hun verantwoordelijkheid nemen.
Angelo Tijssens is schrijver en scenarist van onder meer ‘Girl’ en ‘Close’.