Na de hetze rond de fraude met ChatGPT, is het tijd om het ingangsexamen voor artsen in vraag te stellen, schrijft Daniel Blockmans. ‘Het zou veel beter om de studenten pas te beoordelen na een eerste jaar geneeskunde.’
Begin juli werd er met één multiple-choice examen beslist over de toekomstdromen van meer dan zesduizend jonge mensen die arts, tandarts of veearts wilden worden.
De meesten hadden zich hierop maandenlang intens voorbereid door biologie, scheikunde, fysica en zelfs wiskunde te studeren. Vakken die je eerder zou verwachten bij een ingangsexamen burgerlijk ingenieur (dat was er ooit, maar werd afgeschaft) dan voor geneeskunde.
Te moeilijk of te gemakkelijk
Een dergelijk allesbeslissend examen organiseren, is een helse opdracht. De moeilijkheidsgraad moet zo gekozen worden dat idealiter iedereen die geslaagd is ook aan de opleiding kan beginnen. Een te moeilijk examen – zoals vorig jaar, toen amper 19 procent geslaagd was – kan voor een paniekreactie zorgen bij studenten met blokkade tot gevolg.
Een te gemakkelijk examen – zoals blijkbaar dit jaar – waarbij er meer geslaagden zijn dan er tickets te verdelen zijn, zorgt natuurlijk ook voor frustratie. Begin er maar aan: op basis van het aantal inschrijvingen (waarvan er uiteindelijk altijd nog een aantal niet zullen opdagen) en het aantal door de Vlaamse onderwijsminister toegestane tickets, een examen opstellen.
Aartsmoeilijk.
Nu is er dit jaar ook sprake van fraude door gebruik van ChatGPT. Afkijken en spiekbriefjes zijn van alle tijden. Ik kan moeilijk geloven dat dit echt op grote schaal is gebeurd, maar je zal maar de student zijn wiens plaats wordt ingepikt door iemand die dankzij ChatGPT net dat bepalend puntje meer heeft behaald. Want iedereen is iedereens concurrent.
Een terugkeer naar één grote zaal in de Heizelpaleizen en opnieuw met pen en papier lijkt mij evident.
Het examen zelf in vraag stellen
Maar laten we de juiste vragen stellen. Want is dit niet het uitgelezen ogenblik om dat ganse ingangsexamen opnieuw in vraag te stellen? Het blijft een feit dat de Vlaamse regering de vrije studiekeuze op een verregaande manier beknot. En de arbeidsmarkt smeekt om extra artsen.
Het zou veel beter om de studenten pas te beoordelen na een eerste jaar geneeskunde, tandheelkunde of diergeneeskunde. Zo wordt de lat veel meer gelijk gelegd wat vooropleiding betreft en vermijdt men dat alles afhangt van prestaties op één enkel ogenblik, in domeinen die weinig of niets met geneeskunde te maken hebben.
Trouwens, eenmaal geslaagd voor dat ingangsexamen wordt de lat vandaag al veel lager gelegd. Men kan perfect arts worden ondanks een aantal onvoldoendes voor onderwijsleeractiviteiten die grootmoedig gedelibereerd worden. Maar dat is dan misschien weer een andere discussie.