Dat de regering-Michel het begrotingstekort heeft doen zakken, is vooral het gevolg van economische meevallers en eenmalige maatregelen. Er werd amper structureel bespaard. Dat melden De Standaard en Het Nieuwsblad maandag.
Hoewel de regering-Michel het begrotingstekort met 2,4 procentpunten heeft teruggedrongen tot 0,7 procent van het bruto binnenlands product, dreigt het tekort volgens het Federaal Planbureau weer aan te dikken tot 1,6 procent. Dat heeft te maken met tegenvallende economische groei en de afwezigheid van een volwaardige regering. Maar dat Michel niet duurzaam heeft bespaard, speelt ook een rol.
Volgens cijfers van de Nationale Bank, die Kamerlid Hendrik Bogaert (CD&V) opvroeg, was het grootste deel van de besparing het gevolg van de dalende rente op overheidsschuld en de internationaal aantrekkende economie. Voor de rest zakte het tekort vooral door eenmalige maatregelen. Dat maakt dat in totaal maar 0,28 procentpunt van de sanering van 2,4 procentpunten het gevolg is van structurele hervormingen. Ter vergelijking: de regering-Di Rupo realiseerde een structurele sanering van 0,66 procentpunt in veel moeilijker economische tijden.
