Mete Öztürk: ‘Veli Yüksel, ik ben journalist, geen terrorist’

Voormalig hoofdredacteur van Zaman Vandaag België Mete Öztürk reageert op de beschuldigingen aan zijn adres van CD&V-kamerlid Veli Yüksel: ‘De intimidaties stoppen niet aan de Turkse grenzen, maar ik weiger toe te geven aan het angstklimaat.’

Beste Veli,

Met veel verbazing las ik afgelopen weekend jouw interview op de Turks-Belgische website belturkhaber.be waarin je terugblikt op ons gezamenlijke optreden in het programma Terzake op 20 juli 2016 naar aanleiding van de mislukte staatsgreep in Turkije.

In het interview zeg je letterlijk: “Na de couppoging was er geen antithese in de Belgische publieke opinie over hetgeen Turkije en het Turkse volk de nacht van 15 juli meemaakte. Toen ik de uitnodiging kreeg van Terzake zag ik dit als een kans om de gevoeligheden onder de Turkse gemeenschap te verwoorden. Ik ging in op de uitnodiging en zat tegenover een FETÖist.”

‘FETÖ’ is het acroniem voor “Fethullah-terreurorganisatie”, de naam die de Turkse machthebbers en media gebruiken om de beweging rond Fethullah Gülen als een terreurgroep te bestempelen.

Door mijn kritiek op de Turkse machthebbers heb ik al veel beledigingen, verwijten en doodsbedreigingen naar mijn hoofd geslingerd gekregen. Ik ben al wat gewoon.

Maar dat een volksvertegenwoordiger de denigrerende straattaal van een autocratische leider overneemt en naar mij uithaalt als terrorist verbijstert me.

Om je het voordeel van de twijfel te geven heb ik meteen een bericht gestuurd om te vragen of de bewuste passage uit jouw mond is gekomen. Tot heden heb ik helaas nog geen antwoord gekregen.

Beste volksvertegenwoordiger, ik weet dat je uitspraken op Terzake jou nog steeds achtervolgen. “Ik sta even ver tot beide bewegingen”, antwoordde je op de vraag van Annelies Beck, die nieuwsgierig was tot welk kamp je behoorde, AKP of Gülen?

Tegen de heersende opinie binnen de Turkse gemeenschap in sprak u toen over de Gülenbeweging en niet ‘FETÖ’, een minimumvoorwaarde om zelf niet als gülenist te worden bestempeld vandaag. De Turkse gemeenschap zou dat niet vergeten en u dat niet vergeven.

Dat werd opnieuw duidelijk nadat je afgelopen week van het Turkse Algemene Directoraat voor Pers en Informatie een gedenkplaat in ontvangst nam voor je ‘democratische en moedige stand’ tegen de couppoging van de ‘Fethullah Gülen Terreurorganisatie’. Ahmet Koç, gewezen Sp.a-politicus in Beringen, haalde meteen je uitspraken op Terzake opnieuw naar boven. De man die zijn partijkaart had moeten opofferen voor zijn voorliefde voor Turks president Erdogan maakte in een Facebookbericht duidelijk dat de eer jou niet toekwam. “Ik vind het onbegrijpelijk dat Turkije iemand beloont die zijn partijzitje boven zijn vaderlandsliefde plaatst.”, klonk het. Ook prominente AKP’ers in België sloten zich aan bij Koç en vonden de beslissing van de Turkse overheid om je te belonen onterecht.

Beste Veli, de druk werd je waarschijnlijk te groot. Je werd zelfs gelabeld als ‘FETÖist’. Je moest de Turken die Erdogan steunen duidelijk maken tot welk kamp je behoort.

En dat deed je ook. Maar op een verachtelijke en listige manier.

Op bijna elke Belgisch-Turkse website (niet toevallig allemaal pro-regeringsmedia) werd een interview gepubliceerd waarin u ondubbelzinnig de Gülenbeweging een terreurorganisatie noemt en mij een terrorist.

Jouw mening verandert blijkbaar ook in terugwerkende kracht want in de Turkse transcriptie van je uitspraken in Terzake wordt ‘Gülenbeweging’ opeens ook omgetoverd tot FETÖ.

Beste Veli, je onderstreept telkens dat je een Belgisch volksvertegenwoordiger bent, maar praat wel de Turkse machthebbers via Turkse media naar de mond.

De CD&V’er die ik in de Belgische media hoor beklemtoont – zoals verwacht wordt – het belang van democratie en de Turkse rechtstaat, maar de vertegenwoordiger van de Belgische Turken klinkt in de Turkse pers steeds meer als een AKP-parlementslid.

Naar aanleiding van de massazuiveringen pleitte je destijds op Terzake voor eerlijke processen door onafhankelijke rechtbanken op basis van bewijsmateriaal. Maar op basis van welke veroordeling of welk bewijsmateriaal noem je mij dan een terrorist en de Gülenbeweging een terreurorganisatie?

Beste Veli, het zijn moeilijke tijden voor andersdenkenden in Turkije. De minste kritiek op president Erdogan resulteert in beschuldigingen als “lidmaatschap van een terreurorganisatie”.

Sinds de mislukte coup hebben meer dan 120.000 Turken hun job verloren, 45.000 mensen – onder wie ambtenaren, leerkrachten, academici en journalisten – zitten in de gevangenis, 4.000 rechters en procureurs zijn uit hun ambt ontzet en meer dan 50 mensen zijn gestorven in voorhechtenis, aldus Turkey Purge.

En dat allemaal onder het voorwendsel van lidmaatschap van of propaganda voor ‘FETÖ’. Je weet ook heel goed dat deze mensen omwille van politieke overtuiging en niet omwille van betrokkenheid bij de couppoging worden vervolgd. Toch neem je onverkort het discours van het Erdoganregime over en onderschrijf je zo mee de massale zuiveringsacties.

Beste Veli, de intimidaties stoppen niet aan de Turkse grenzen. Je hebt het zelf aan den lijve ondervonden. Het angstklimaat heeft nu ook de Belgische Turken bereikt.

Als journalist weiger ik om toe te geven aan deze angst en kies ik resoluut voor democratie, mensenrechten en vrijheden. Ik onderga dagelijks de gevolgen van deze keuze.

Jij hebt blijkbaar ook een keuze gemaakt. “Als je je mond opendoet, word je in een kamp geduwd”, zei je nog in Terzake. Wel beste Veli, je hebt je mond geopend, niet om te schreeuwen tegen onrecht, maar om de Turkse machthebbers en je achterban in Gent te paaien.