Mathias De Clercq (Open VLD), Kamerlid en schepen in Gent, voorspelt zijn partij een grootse toekomst.
In de laatste peilingen strandde uw partij nochtans op een schamele 10 procent.
De Clercq: Zulke lage scores doen natuurlijk pijn. Maar ik ben ervan overtuigd dat mijn partij nu op een keerpunt staat.
U meent het.
De Clercq: Zeker. Nadat Alexander De Croo als voorzitter is aangetreden heeft hij tot tweemaal toe een vlag geplant: de eerste keer toen hij zich losscheurde van de N-VA, de tweede keer toen hij de nota-Di Rupo, die niet goed was, wist om te buigen tot een degelijk regeerakkoord. Nu is het tijd voor de derde vlag: de Open VLD moet zich inhoudelijk verdiepen en verbreden om weer een wervend maatschappelijk project te hebben. Economie en ondernemerschap blijven onze corebusiness, maar we moeten veel breder durven te gaan. Op termijn moeten we een brede liberale volkspartij worden. Naar Gents model.
Je zou denken dat uw partij ondertussen beter weet dan te dromen van een toekomst als volkspartij.
De Clercq: Wie zegt dat ik droom? In onze maatschappij tekenen er zich vandaag nieuwe breuklijnen af die in ons voordeel spelen. Een eerste breuklijn loopt tussen mensen zoals wij die pro samenwerking en pro dialoog zijn enerzijds, en degenen die zich vanuit een nationalistische, protectionistische reflex op zichzelf terugtrekken anderzijds. Daarnaast loopt er ook een breuklijn tussen mensen die een positief mensbeeld hebben en vooruitgangsoptimisme koesteren en mensen die vanuit een pessimistisch, conservatief mensbeeld vertrekken. Als wij ons project actualiseren, kunnen we die nieuwe lijnen gebruiken om in het offensief te gaan.
Was uw partij de voorbije jaren niet net naar rechts opgeschoven?
De Clercq: Uiteraard zullen we altijd een partij blijven die ondernemerschap stimuleert en de economie aanzwengelt. Maar het liberalisme is veel te mooi om tot een economisch verhaal te reduceren. De toekomst van het liberalisme zal sociaal zijn of zal niet zijn. Mijn partij heeft dan ook dringend een scheut Gents liberalisme nodig.
In 2009 besloot u uiteindelijk geen gooi naar het partijvoorzitterschap te doen. Hebt u daar nooit spijt van gehad?
De Clercq: Nee, want voor mij is standvastigheid heel belangrijk: ik ben nu vijf jaar schepen en ik wil aan mijn project verder kunnen werkenDat is ook de reden waarom ik tot twee keer toe nee heb gezegd tegen Guy Verhofstadt. De eerste keer was toen hij me vroeg om staatssecretaris te worden in de regering-Leterme. De tweede keer toen ze me aan mijn mouw kwamen trekken om me kandidaat te stellen voor het voorzitterschap.
Als u straks opnieuw schepen wordt, mogen ze u dan weer zes jaar lang niet lastigvallen met Brusselse mandaten?
De Clercq: In het leven mag je nooit iets uitsluiten. Ik wil kunnen doen waar ik in geloof. In welke functie is van ondergeschikt belang. Ik doe mijn werk als schepen ontzettend graag. Ondertussen doe ik ook ervaring op in de Kamer en klop ik af en toe op tafel in mijn partij. Want het is niet omdat ik geen minister of partijvoorzitter ben dat er in de Open VLD niet naar mij wordt geluisterd. Integendeel. (APE)
