De correctionele rechtbank van Mechelen heeft viroloog Marc Van Ranst donderdag vrijgesproken voor laster.
Hij werd door de Nederlander Willem Engel rechtstreeks gedagvaard voor laster omdat hij hem een virusontkenner zou genoemd hebben in een televisie-interview. Volgens het parket zijn de uitlatingen tussen beiden hooguit ‘een belediging’, noemde Van Ranst Engel niet rechtstreeks een virusontkenner en was er dus geen sprake van een misdrijf, een stelling die de rechtbank volgde.
‘De juridische betekenis van laster houdt in dat iemand een ander beschuldigt van een misdrijf’, zei de procureur eind oktober op zitting. ‘De correcte kwalificatie van de gesprekken tussen beiden is ‘een belediging’. De professor zei in een interview: ‘Het is niet omdat Willem Engel niet graag heeft dat iemand hem een virusontkenner noemt, dat we dat niet meer mogen doen.’ Door dit te zeggen heeft Van Ranst Engel zelf geen virusontkenner genoemd. In dit geval dringt de vrijspraak zich op.’
Rechtstreeks dagvaardende partij Engel wilde dat de rechters een duidelijke grens trekken waar het recht van vrije meningsuiting stopt en Van Ranst onderwerpen aan een deskundigenonderzoek om te bepalen of hij geestelijk wel in orde is. ‘De manier waarop hij soms tekeer gaat, is echt hallucinant’, aldus Engel.
Van Ranst was allerminst onder de indruk van het betoog van Engel. ‘Ik ben slachtoffer van een maandenlange belagingscampagne vanuit de hoek van Viruswaarheid.nl, viruswaanzin.be en extreem-rechts’, klonk het. ‘De uitspraak die ik zou hebben gedaan volgens Engel, is onlosmakelijk verbonden met het vermeend drukpersmisdrijf waarvoor ik toen terecht stond. Bovendien meen ik dat het gaat om vrije meningsuiting. Deze man verkondigt gezondheidsgevaarlijke dingen. Het is als arts mijn plicht om daarop te reageren. Hij schuwt zelf de lasterlijke taal niet en is een publiek persoon geworden, die moeten tegen wat tegenkanting kunnen.’
De professor vroeg de rechters om Engel zelf te veroordelen voor roekeloos of tergend geding. ‘De seriële dagvaardingen getuigen van kwaadwilligheid. Ze zijn hier overduidelijk niet om hun eigen rechten te vrijwaren, maar om mij te tergen. Ze zien in mij de bron van alle kwaad voor alle beslissingen die genomen worden door de overheden om het virus in te dijken.’ Hij vroeg 7.000 euro. De rechtbank ging daar deels op in en veroordeelde Engel tot het betalen van een schadevergoeding aan Van Ranst van 4.000 euro.
Marc Van Ranst reageerde blij op het vonnis. ‘Ik ben vooral blij dat de rechters mij gevolgd zijn en me een schadevergoeding hebben toegekend’, zegt hij. ‘Dit heeft mij enorm veel tijd gekost, het is goed dat er een signaal gegeven wordt dat je niet zomaar voor om het even wat een rechtstreekse dagvaarding kan sturen want dat daar consequenties aan kunnen hangen. En vanaf nu weer volle focus op de virologie’, besloot Van Ranst.