‘Sekswerk is een prestatieberoep’, steekt Lisa, de uitbater van het rendez-voushuis, van wal als we haar vragen naar de risico’s van de nieuwe regels rond sekswerk in België. ‘Iemand die een supergoede service geeft met allerlei extraatjes, moet meer kunnen verdienen dan iemand die weinig klanten ziet.’
Daar is aan gedacht, zegt belangenvereniging Utsopi. Sekswerkers vonden een plek binnen het horecabarema, dat zich met zijn flexibele werktijden goed leent voor de sector. Boven op de minimumlonen zijn bonussen voor extra prestaties mogelijk. De functies op de loonstrook geven bovendien niet weg dat het om sekswerk gaat. Zo hebben sekswerkers minder kans op problemen bij een bank of verhuurder. Die ziet op de loonstrook alleen termen als ‘barmeisje’, ‘verzorger spa en wellness’ of ‘animator’ staan.
Erkenning
Zaakvoerders die met arbeidscontracten willen werken, zoals Alexandra van het erotische-massagesalon, hebben voortaan een erkenning nodig. Daarvoor zijn er een aantal vereisten. Zo mag de uitbater niet veroordeeld zijn voor ernstige misdaden, en is hij verplicht het weigeringsrecht te respecteren.
Verder moeten er altijd condooms aanwezig zijn en moet elke kamer uitgerust zijn met een alarmknop. De bedoeling is dat de arbeidsinspectie geregeld controleert of aan die vereisten wordt voldaan, en erkenningen kan intrekken. Hoewel Lisa en Alexandra zeggen dat ze al aan het gros van de vereisten voldoen, is het vooruitzicht de arbeidsinspectie over de vloer te krijgen ‘best spannend’.
Ziekteverzuim
Alexandra vreest voor misbruik en ziekteverzuim. De rechten van sekswerkers gaan immers ver, juist om hen tegen represailles van de werkgever te beschermen. Zo kan een sekswerker het contract beëindigen zonder opzeg, en betekent vrijwillig ontslag geen uitsluiting van een uitkering. Daarnaast zijn de opties voor werkgevers om sekswerkers voordeliger in te zetten beperkt: flexijobs, interimwerk en studentenjobs zijn niet toegestaan onder de nieuwe arbeidsregeling. Alexandra: ‘Ik denk dat zaakvoerders dan liever met zelfstandige sekswerkers werken.’
Lisa, die kamers verhuurt aan zelfstandige sekswerkers, is enthousiaster: ze noemt de arbeidswet ‘fantastisch’. ‘De erkenning van de overheid is een kwaliteitslabel, dat kan worden vermeld op Red Lights (een advertentiewebsite voor sekswerk, nvdr).’ Vooral de mogelijkheid tot zwangerschapsverlof spreekt haar als jonge moeder aan. Later die dag laat ze via WhatsApp weten dat ze zich toch zorgen maakt of de loondienst ‘financieel wel haalbaar’ blijft voor uitbaters.
Krijgt ze gelijk? Navraag bij de FOD Werkgelegenheid leert ons dat sinds december slechts zes uitbaters een aanvraag tot erkenning hebben ingediend. Of het gaat om koudwatervrees in een sector die jarenlang in een grijze zone werkte, of om een wettelijk kader dat simpelweg niet aantrekkelijk genoeg is, zal de tijd moeten uitwijzen.
