Strafpleiter Manon Cop: ‘Ik ben een Antwerps stadsmeisje in hart en nieren’

Strafpleiter Manon Cop: ‘Sommige mensen lijken niet te beseffen dat ik ook maar mijn job doe, en ook maar een mens ben’ © Studio Chapo

Manon Cop is strafpleiter, gespecialiseerd in zedenmisdrijven.

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

Het conflict in Gaza: zoveel mensen worden gedood en zoveel mensenrechten geschonden, maar niemand doet iets.

Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?

Mocht iedereen wat liever zijn voor elkaar, en wat minder uitgaan van het slechte in de mens: het zou al een mooi begin zijn.

Wat is uw grootste prestatie?

Ik ben echt trots op het zedendepartement dat ik binnen ons advocatenkantoor heb uitgebouwd en op mijn handboek rond seksueel strafrecht.

Wat is uw grootste mislukking?

Mijn vorige relatie. Na acht jaar samen heeft de breuk me veel pijn gedaan. Al heb ik er wel uit geleerd. Vandaag zou ik heel wat zaken anders aanpakken.

Hebt u al eens overwogen om te emigreren?

Nee, ik ben een Antwerps stadsmeisje in hart en nieren.

Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?

Mijn ouders zijn gescheiden toen ik nog klein was, maar ze bleven vrienden. Zo ging ik ooit op vakantie naar Marokko met mijn mama, papa, pluspapa, broer en zus. Na een superlange, snikhete dag doken we allemaal samen de zee in, bij een prachtige zonsondergang. Dat is een herinnering die ik enorm koester, zeker sinds mijn papa is overleden.

Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?

Daar verschijnen best vaak heftige dingen. Maar het ergst was toch de uitspraak ‘dat ik of mijn (toekomstige) kinderen zelf maar eens verkracht zouden moeten worden’. Sommige mensen lijken niet te beseffen dat ik ook maar mijn job doe, en ook maar een mens ben.

Praat u weleens tegen uw huisdier?

Absoluut. Mijn dwergpoedel Pjotr is mijn allerbeste vriendje.

Van welke beslissing hebt u het meest spijt?

Twee jaar geleden besloot ik een pand volledig te renoveren: nooit meer! Maar tegelijk wil ik geloven dat alles met een reden gebeurt, en er dus geen foute beslissingen bestaan.

Hebt u ooit al eens een zelfhulpboek gelezen?

Afgelopen zomer las ik The let them theory van Mel Robbins, over relativeren en loslaten wat anderen denken. Sindsdien raad ik dat boek aan iedereen aan.

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?

De vier seizoenen van Vivaldi: dat brengt me tot rust als mijn hoofd overvol zit.

Twee jaar geleden besloot ik een pand volledig te renoveren: nooit meer!

Hoeveel geld geeft u jaarlijks aan goede doelen?

Elk jaar sponsor ik Punt vzw, een Antwerpse organisatie voor slachtoffers van seksueel geweld die werd opgericht na de moord op Julie Van Espen. Ik hoor van cliënten dat ze daar echt geholpen worden om hun trauma een plaats te geven.

Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?

Loslaten.

Vindt u seks overschat?

Absoluut niet, het is een bron van verbinding, genot en ontspanning.

Hoelang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?

Mijn papa is vijf jaar geleden gestorven en ik mis hem nog elke dag. Gelukkig heb ik een goede band met mijn mama, die ik wekelijks zie.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

Yoga en pilates. En één keer per maand een dagje wellness. Acht uur lang van de radar verdwijnen, zonder gsm, is ideaal om eens echt te ontstressen.

Wat hebt u geleerd in het leven?

Ik probeer te doen wat me oprecht gelukkig maakt en me enkel te omringen met mensen die me positieve energie geven.

Partner Expertise