‘Als je als kuststad zelf de kans krijgt om je steentje bij te dragen aan de natuurlijke bescherming van de Vlaamse kust, en historische duinen die er al duizenden jaar liggen op een goedkope manier kan herstellen, en je vervolgens beslist om dat niet te doen, dan klopt er iets niet’, schrijft Oostendenaar Joeri Casteleyn over de bouwplannen op de Oosteroever in Oostende.
Voor sommigen is de klimaaturgentie blijkbaar nog niet urgent genoeg. Zo heeft men in Oostende beslist om de unieke kans die men krijgt om de historische duinen aan de rand van de stad te herstellen niet te grijpen en heeft men er voor gekozen om nog maar eens wat appartementen te laten bijbouwen.
Ik gun Versluys Groep zijn appartementen en hoogbouw (dat meen ik, en wat de Versluys Groep nu in Miami als Vlaams bedrijf bereikt heeft verdient echt wel applaus) maar als samenleving heb je ook het recht om te zeggen: tot hier en niet verder. En op de Oosteroever in Oostende is het tijd om te zeggen: tot hier en niet verder.
Op het moment dat heel Vlaanderen begint te ontharden (tegelwippen wordt straks nog onze nieuwe Vlaamse nationale sport waar we wereldtop in gaan worden) beslist men in Oostende om te verharden. Het argument dat men gebruikt om het bouwen toch toe te laten in historisch duinengebied brengt me eerlijk gezegd een beetje in de war.
‘Men mag er bouwen omdat de grond er al verhard is,’ is de redening.
Dat is natuurlijk net de essentie van ontharden. Dat het verhard is. Anders kun je niet ontharden…
De historische duinen waar we het over hebben — en die dus gedeeltelijk verhard zijn — zijn de afgelopen 150 jaar volledig verdwenen door menselijke activiteiten. Maar die menselijke activiteiten zijn op hun beurt nu ook weer verdwenen. Dus wat je nu hebt is een vlakte die je opnieuw moet invullen.
En dan moet je kiezen: kies je voor ontharding en herstel je de historische duinen van 150 jaar geleden of kies je voor verharding en bouw je appartementen? Oostende kiest blijkbaar voor het laatste.
‘Duin voor dijk’
We gaan straks voor de Vlaamse kust straks massaal ‘duin voor dijk’ gaan creëren om onze kust te beschermen tegen de klimaatverandering. De aanleg van die kunstmatige duinen voor onze Vlaamse kust maakt deel uit van ‘Kustvisie’, een strategisch plan van de Vlaamse overheid om onze Vlaamse kust tot 3 meter zeespiegelstijging te beschermen. Men zal de duinen en dijken verhogen en verbreden én het strand zeewaarts verschuiven om het achterland droog te houden bij een stijging van de zeespiegel.
Naast deze ‘duin voor dijk’ komen er ook stormvloedkeringen voor onze havens (die in Nieuwpoort is bijna klaar en daar mogen we als Vlamingen echt trots op zijn) en bestaat ook de mogelijkheid dat men de havens gaat moeten verhogen.
We gaan als samenleving hiervoor miljarden moeten investeren en de huidige en toekomstige belastingbetalers zullen dit met plezier doen omdat veiligheid een burger zijn hoogste goed is en omdat we onze havens als economische motor willen vrijwaren.
Maar als je als kuststad dan zelf de kans krijgt om je steentje bij te dragen aan de natuurlijke bescherming van de Vlaamse kust en historische duinen die er al duizenden jaar liggen op een goedkope manier kan herstellen en je vervolgens beslist om dat niet te doen, dan klopt er iets niet.
Wel ‘duin voor dijk’ die miljarden gaan kosten. Maar niet ‘herstel van historische duinen’ die maar een fractie van dat bedrag gaan kosten.
Dat kun je moeilijk aan de huidige en toekomstige belastingbetaler uitleggen. Je kunt geen miljarden vragen aan de toekomstige belastingbetalers om je stad tegen de stijgende zeespiegel te beschermen als je zelf niet bereid bent om in het jaar 2025 voor de toekomst te kiezen (historische duinen herstellen) maar wel weer kiest voor de keuze van het verleden (een appartementsblok voor tweedeverblijvers).
Dat krijg je niet uitgelegd aan de hardwerkende Vlaming van vandaag en morgen die miljarden zal mogen ophoesten om de Vlaamse kust te beschermen tegen de stijgende zeespiegel.
Voor je het weet verlies je het draagvlak van het publiek en zegt men: ‘Als het zo zit, dan gaan we onze miljarden wel ergens anders investeren. En we gaan wel naar de kust tussen Brugge en Kortrijk.’ Want daar ligt dan de nieuwe vloedlijn als we onze Vlaamse kust niet gaan verdedigen.
Niemand wil dat.
Keikoppen
Ik ben zelf een Oostendenaar en ik kom zelf uit een vissersfamilie van Den Opex en ik weet dat we, eenmaal we een keuze hebben gemaakt, verdomde keikoppen kunnen zijn. Maar soms is het goed om die keikop even aan de kant te zetten en te luisteren naar de mensen en de natuur.
De mensen vragen om te stoppen met te bouwen op de Oosteroever en de natuur vraagt om haar historische duinen in ere te herstellen. Dit zijn zaken die heel veel mensen gelukkig zouden maken. Zelfs keikoppen kunnen daar niet ongevoelig voor blijven.
Joeri Casteleyn is pers- en communicatieadviseur en omschrijft zich als ‘Geboren Opexnaar’.