Met 35.000 handtekeningen naar het parlement voor vlottere regularisatie sans-papiers: ‘We mogen niet vergeten dat dit ook mensen zijn’

De initiatiefnemers achter de campagne “In My Name” stappen vandaag met 35.000 handtekeningen naar de Kamer. Ze willen daarmee afdwingen dat hun burgerwetsvoorstel voor de regularisatie van sans-papiers op de agenda van het federale parlement komt.

Eind vorig jaar lanceerden drie organisaties (Coordination des sans-papiers de Belgique, Union des sans-papiers pour la régularisation en Zone Neutre) de campagne “In My Name”. Het doel van de campagne was om voldoende handtekeningen te verzamelen voor een burgerwetsvoorstel dat mensen zonder papieren heldere criteria voor regularisatie verschaft.

kleur bekennen

Intussen staat de teller op 35.000 handtekeningen. Die willen de organisaties op dinsdag 17 mei aan de Kamer overhandigen. ‘De overheid is wettelijk verplicht om een parlementair debat te voeren als een burgerpetitie genoeg handtekeningen kan verzamelen. Het is nu de verantwoordelijkheid van de Kamer om de papieren en online handtekeningen te controleren en te tellen om zo snel mogelijk tot een publiek debat te komen’, zegt Marios Bellas, mede-coördinator van In My Name.

Bellas hoopt dat alle politieke partijen in dat geval kleur zullen bekennen. ‘Ze zijn dan verplicht om te reageren op wat wij voorstellen. Het wordt een belangrijk moment om af te toetsen welke politici hun woord daadwerkelijk hard maken als ze het hebben over solidariteit en democratische waarden.’

Buitengewone criteria

Concreet eisen de organisaties drie dingen: duidelijke en permanente criteria voor de regularisatie van mensen zonder papieren die zich momenteel op Belgisch grondgebied bevinden, een onafhankelijke regularisatiecommissie voor de behandeling in beroep en de mogelijkheid om de aanvraag tot regularisatie in België in te dienen. 

Volgens de huidige wet, die van 1980 dateert, is regularisatie mogelijk ‘wanneer er buitengewone criteria zijn’. ‘Helaas worden die criteria verder niet uitgelegd’, zegt Bellas. ‘Advocaten moeten daardoor bij iedere individuele zaak beoordelen of de persoon in kwestie in aanmerking komt voor die buitengewone omstandigheden. Daardoor slepen de procedures vaak jaren aan. Ondertussen wonen en werken de mensen in België en zijn ze niet beschermd. De ambtenaren die dossiers moeten behandelen, zitten ook met de handen in het haar omdat ze geen wettelijk houvast hebben.’

Radiostilte

De vraag naar heldere criteria hadden de initiatiefnemers van In My Name ook al eerder geformuleerd, ten tijde van de laatste hongerstaking van sans-papiers in de Begijnhofkerk. Die hongerstaking, die zestig dagen duurde, werd in januari beëindigd. Staatssecretaris voor Asiel en Migratie Sammy Mahdi (CD&V) beloofde toen een aantal richtlijnen in overweging te nemen. De meeste hongerstakers hadden op dat moment een negatief antwoord gekregen op hun regularisatieaanvraag.

‘Intussen is er nog altijd geen structurele oplossing’, stelt Bellas. ‘Die is nochtans broodnodig. Sinds de hongerstaking is er enkel radiostilte geweest vanuit de politiek, dus hebben we besloten om de volgende stap te zetten.’

Onderhandelingsruimte

Bellas benadrukt dat de voorstellen die zij op tafel leggen voor hen onderhandelbaar zijn. ‘We stellen een paar regularisatiecriteria voor: een bepaald aantal jaar in België verblijven, of de onmogelijkheid op een terugkeer door gevaar – denk bijvoorbeeld aan homoseksuelen die in hun herkomstland wettelijk vervolgd dreigen te worden vanwege hun geaardheid. Die criteria kunnen wel nog besproken worden.’ 

‘Wij vragen om duidelijkheid te creëren in de wet zodat mensen over heldere criteria beschikken waarmee ze zich kunnen verdedigen in gerechtelijke situaties. Op dit moment zijn de mensen die zonder papieren in België verblijven onzichtbaar en hun omstandigheden zijn niet veranderd. Het zijn nochtans mensen die belangrijk zijn voor onze samenleving en onze economie draaiende houden. Ze verdienen een menselijke en ethische oplossing.’