In deze open brief uit een Joodse burger uit Antwerpen zijn bezorgdheid over de manier waarop de oorlog in Palestina en Israël zich ook laat voelen in de rest van de wereld.
Ik ben een Jood, niet religieus, heb ooit een korte tijd in Israël gewoond en beschouw mezelf als tolerant.
En toch…. Ik ben het beu:
Dat de overheid in Israël zich als enige vertegenwoordiger van het Jodendom beschouwt. Ik heb het recht als mens en Jood die claim te weigeren of negeren.
Dat veel Joodse organisaties zich als vertegenwoordigers van de lokale Joodse gemeenschap beschouwen zonder enig democratisch mandaat.
Dat de Israëlische overheid en een aantal Joodse instanties in mijn naam spreken terwijl ik op geen enkel moment hen daartoe een mandaat gegeven heb.
Dat veel van die Joodse organisaties zich vereenzelvigen met Israël, terwijl niet alle Joden zionisten zijn of de huidige politiek van dat land steunen.
Dat veel Joodse organisaties zich geroepen voelen telkens weer antisemitisme te gebruiken als iemand de vermetelheid heeft kritiek uit te oefenen op het beleid van Israël (of het nu over de oorlog in Gaza en de Bezette Gebieden gaat of over iets anders).
Dat de Shoa wordt misbruikt in de buitenlandse en binnenlandse politiek van Israël.
Dat antisemieten gretig gebruik maken van de schendingen van mensenrechten door de Israëlische overheid in Gaza en de Bezette Gebieden om hun Jodenhaat bot te vieren.
Dat islamofoben gebruik maken van wat Hamas gedaan heeft om hun fobie te botvieren.
Dat door de schaamte over de Shoa veel politici geen duidelijk standpunt durven innemen ten aanzien van de schendingen van het internationaal recht die door de Israëlische overheden worden begaan.
Dat Joden en Israël door een groot aantal mensen door mekaar wordt gehaald en als hetzelfde worden gezien.
Dat een aantal Palestijnen en pro-Palestijnen zich laten meeslepen door een antisemitische retoriek of dat zij zich daarvan niet distantiëren.
Dat de brutale aanval van Hamas op 7 oktober 2023 op een weegschaal gelegd wordt met de nu meer dan twee jaar durende destructieve aanvallen op Gaza, uitgevoerd door de IDF. Beide verhalen zijn op zich totaal laakbaar.
Dat de aanval van Hamas op 7 oktober 2023 voortdurend als motivering en grond wordt gegeven door de Israëlische regering voor de massale aanvallen op burgers in Gaza, alsof de wandaden van Hamas wandaden rechtvaardigen van de Israëlische regering.
Dat vroegere schendingen van de rechten van Palestijnen door de Israëlische overheid als rechtvaardiging wordt gebruikt voor de misdaden gepleegd door Hamas op 7 oktober;
Dat deze rechtvaardigingen slechts zelden worden tegengesproken door Westerse politici.
Dat de pers slechts af en toe melding maakt van het feit dat ook in Israël slachtoffers vallen en dat mensen daar voortdurend in schuilkelders moeten leven.
Dat het verzet in Israël tegen het beleid van de regering niet duidelijk ook het lijden van de gewone Palestijnen in Gaza schijnt te willen veroordelen.
Dat echte sancties uitblijven, die zowel de verantwoordelijkheid van Hamas onderstrepen als die van de Israëlische regering.
Dat ik als Jood word aangesproken door mensen die me als Jood kennen, alsof ik betrokken ben met wat er nu gebeurt in Israël, ja zelfs dat ik impliciet instem tenzij ik me rechtvaardig. Ik ben een Europees burger die er net zo veel mee te maken heeft als elke andere Europese burger.
Dat Joden elders in de wereld worden bedreigd en aangevallen voor wat er in Gaza gebeurt.
Ik heb, zoals ik al zei, een tijd lang in Israël vertoefd en beschouw mezelf niet als iemand die tegen het zionisme per se is. Maar het recht op zelfbeschikking geldt even goed voor de Palestijnen als voor die Joden die menen hun eigen staat nodig te hebben. Een eenzijdige oplossing is er niet op langere termijn.
Aan de Joden die het beleid van Israël in deze steunen: denk eens na over hoe je hier tegenover staat. “My country right or wrong” heeft z’n limieten. Onrecht wordt nooit rechtgezet door meer onrecht.
Aan degenen die meelopen in manifestaties waarbij ‘Dood aan de Joden” of “Van de Jordaan tot aan de Zee” wordt geroepen: denk eens na of dit bijdraagt tot een oplossing. Dergelijke oproepen tot haat maken de zaken alleen erger.
De auteur, A.G. is een bezorgde burger uit Antwerpen. Hij werkte verschillende decennia rond mensenrechten. Zijn naam is bekend bij de redactie.