Twintiger Elisabeth Lucie gidst u wekelijks door de do’s, de don’ts en de what the fucks van deze verwarrende tijden.
– Je woont in de stad, en naar alle waarschijnlijkheid werd je appartementsblok enkele jaren geleden verbouwd door een slechte en in het beste geval corrupte aannemer. Je ziet het misschien nog niet op de benedenverdieping, maar wees gerust: er is groen op komst. Meer bepaald groene schimmel, die al maanden gezellig huishoudt op de vochtige muren van je bovenbuur en die, naar wat je kunt ruiken, goed op weg is om ook jouw muren van een moslaag te voorzien. Nog even geduld.
– Je hebt een vermoeden dat een van de huizen in je straat weleens een ‘binnentuin’ zou kunnen hebben. Hoewel de rolluiken standaard naar beneden zijn, ruik je de verse kruiden (dat moet oregano of zoiets zijn?) tot buiten, en je ziet er elke avond mensen met een kap of muts binnengaan en na een paar minuten tevreden buitenkomen. Dus die gaan dan waarschijnlijk op een soort van nachtelijke indoorboswandeling? Het intrigeert je. Bel gerust onaangekondigd aan en vraag of je ook eens naar hun plantjes mag gaan kijken. Vergeet je smartphone niet voor een fotoreportage.
– Van plantjes gesproken: waar klaag jij eigenlijk over? Er is zogezegd een tekort aan groen in de stad, maar wat dan met het schap verse kruiden in de Delhaize? Daar bloeit de basilicum en verse munt rijkelijk. Dus stop met zeuren en ga daar een minuut ademhalen. Weet wel dat je die ervaring alleen in de winkel krijgt. Zodra je de plantjes koopt en mee naar huis neemt, sterven ze binnen de dag.
– Je weet hoe je altijd een smartphone in je hand hebt? Wel, waarom zou je ooit nog je gewone, ongefilterde ogen gebruiken om naar de wereld te kijken, wanneer je ook je camera kunt opzetten, een kleurfilter over de beelden kunt leggen, en zo je grijze stad helemaal groen kunt zien worden? Je moet dan wel de hele tijd met je smartphone voor je gezicht lopen, maar dat doet iedereen, en als je last krijgt van pijn aan je schouder of nek kun je altijd nog eens een bezoekje brengen aan je binnentuinburen.
– Waarom maak je niet gewoon een wandeling in het stadspark? Je moet natuurlijk oppassen dat je de drugsdealers en moordenaars niet in de weg loopt, maar die mannen moeten ook soms boterhammen eten, en dat is jouw moment. Een blitzwandeling tussen 12 en 12.15 uur, met weinig tot een beetje gevaar voor eigen leven, daar teken je voor.
– Verzin een pseudoniem of twintig en bestel zo veel mogelijk gratis staaltjes kunstgras. Die leg je dan op je slecht gelegde (dank je, corrupte aannemer) terrasje, of nog beter: je maakt ze rechtstreeks vast onder je voeten, zodat je op elk moment van de dag het gevoel hebt in een plastic veld te staan. Wie geeft er nog om dodelijke luchtkwaliteit wanneer je voetzolen denken dat je wel op een gezonde plek bent? Niemand.
Leven in 2020: een handleiding
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
