Karl Van Camp: ‘Als de N-VA met de PS regeert, is dat politieke zelfmoord’

Karl Van Camp: 'De verengelsing van het hoger onderwijs ligt heel gevoelig in Vlaamsgezinde kringen.' © Franky Verdickt
Tex Van berlaer
Tex Van berlaer Journalist Knack

De N-VA kan maar beter voor de oppositie kiezen, zegt Karl Van Camp, hoofdredacteur van ’t Pallieterke. ‘Anders maken ze het concurrent Vlaams Belang nóg makkelijker.’

‘Panta rhei’, of ‘alles stroomt’. Dat antwoordde N-VA-voorzitter Bart De Wever maandagochtend op de vraag of een akkoord met de PS mogelijk is. De Griekse tegelwijsheid valt op een koude steen bij Karl Van Camp, al sinds 2010 hoofdredacteur van het Vlaamsgezinde en rechts-conservatieve weekblad ’t Pallieterke. Op dezelfde vraag heeft Van Camp een bondige repliek in petto: ‘Ik acht de kans op een regering met de N-VA en de PS onmogelijk.’

Waarom is dat onmogelijk?

Karl Van Camp:Ze zijn water en vuur. Geen van beide partijen kan haar programma doordrukken. Waarmee ben je dan bezig? De slogan van de N-VA was altijd ‘de kracht van verandering’. Dat lukt toch nooit met de PS?

De N-VA heeft wel al tientallen keren met de PS gepraat.

Van Camp:( onverstoorbaar) De N-VA kan zich het niet permitteren om die stap te zetten. Dat is politieke zelfmoord. Toen ze in 2014 in de regering stapten, was de algemene teneur dat de Vlaams-nationalisten België economisch beter gingen maken. Dat is toch een klein beetje tegen de natuur van de partij in? Ik begrijp de logica om één keer het communautaire in de koelkast te steken. Maar een hele regeerperiode moeten zwijgen over je kernthema: welke partij kan dat twee keer doen?

In de achterban van de N-VA begint de twijfel toe te slaan. Hier en daar zijn er lokale mandatarissen die overwegen om naar Vlaams Belang over te stappen.

Wat valt er voor de N-VA te winnen in de oppositie?

Van Camp:De eer. Je moet toch je partijprogramma volgen?

Maar begrijpt u dat het in de oppositie moeilijk is voor de N-VA om zich af te zetten tegen Vlaams Belang?

Van Camp:Je kunt inderdaad moeilijk radicaler zijn dan Vlaams Belang. De N-VA moet zich op andere vlakken onderscheiden. Maar hoe doe je dat als je gedeeltelijk een PS-programma moet uitvoeren? Door samen met de verguisde PS in een regering te stappen, maak je het Vlaams Belang in ieder geval nóg gemakkelijker. Vlaams Belang slaagt er beter in om mensen te bereiken die niet elke dag met politiek bezig zijn, onder meer door hun socialemediastrategie. Bij de N-VA zie je toch meer communicatiefoutjes.

Over welke foutjes hebt u het dan?

Van Camp:De verengelsing van het hoger onderwijs bijvoorbeeld ligt heel gevoelig in Vlaamsgezinde kringen. Een Vlaamsgezinde minister van Onderwijs (N-VA’er Ben Weyts, nvdr) heeft een decreet ingediend dat stelt dat een Nederlandstalige bachelor voortaan 50 procent Engelstalige vakken mag tellen, in plaats van 18,33 procent vroeger. Hoe is het mogelijk dat zoiets wordt voorgesteld door een Vlaamsgezinde partij? Ik hoor vanuit de Vlaamse Beweging dat men stappen onderneemt om de N-VA onder druk te zetten om dat bij te sturen.

Daarnaast zijn er de ongelukkige uitlatingen van de Vlaamse minister-president Jan Jambon (N-VA), zoals zijn ‘ da gade gij nie bepalen‘. Hij zal het niet graag horen, maar ik vond hem vrij hautain en agressief.

Liggen mensen wel wakker van de verengelsing van het onderwijs? Uit kiezersonderzoek blijkt dat mensen hun stem amper laten afhangen van communautaire standpunten.

Van Camp:Ik beschouw de N-VA nog steeds als Vlaamsgezind. Zeker in de leidinggevende kringen zijn het stuk voor stuk regionalisten of nationalisten. Het Vlaamse thema leeft weliswaar minder op straat. Niemand in Antwerpen maalt om de taalperikelen in de Brusselse rand. Maar het leeft wél binnen de eigen achterban. Daar begint de twijfel toe te slaan. Hier en daar zijn er enkele lokale mandatarissen die overwegen om naar Vlaams Belang over te stappen of om zelfs volledig met politiek te stoppen.

’t Pallieterke schreef afgelopen week over het ‘N-VA/CD&V-kartel’ omdat de christendemocraten niet bereid zijn om de N-VA te lossen. Is dat oude kartel weer springlevend?

Van Camp: Het is een symbolisch kartel. Het lijkt of ze aan elkaar gekoppeld zijn. Voorlopig toch. Want we schrijven ook: het is af te wachten hoelang de CD&V zal standhouden.

Waarom hangt de CD&V haar karretje vast aan de N-VA?

Van Camp: Ze zijn realistisch. Als de christendemocraten hun kar keren en samengaan met de PS, voorspel ik een rampzalige uitslag bij de volgende verkiezingen. Dan gaan ze richting de kiesdrempel. De verkiezingen van 26 mei hebben aangetoond dat er behoefte is aan rechts beleid in Vlaanderen. Er zijn nu meer stemmen te halen ter rechterzijde.

Zal het ‘symbolisch kartel’ standhouden?

Van Camp: ( zucht) Ik denk dat er van allerlei kanten, zowel van de werkgevers en de vakbonden als van Beweging.net, druk zal komen op de CD&V-top, en op vicepremier Koen Geens in het bijzonder, om de N-VA te laten vallen.

Ik verwacht dat onder De Wevers opvolger de linkervleugel zich prominenter zal opstellen tegenover de rechtervleugel.

Tegelijk zegt politicoloog Dave Sinardet (VUB) dat er wel degelijk electorale opportuniteiten zijn voor de CD&V om zich los te weken van de N-VA.

Van Camp:: Ook in een regering met de CD&V vrees ik voor een profileringsprobleem. Hoe kun je in een door links gedomineerde regering proberen om de rechtse kiezers af te snoepen van de N-VA en Vlaams Belang? Dat lijkt me contradictorisch.

Zijn dat wel allemaal rechtse kiezers? Het economisch programma van Vlaams Belang was eerder links.

Van Camp: Het klopt dat het economisch programma op sommige vlakken dichter aansluit bij de SP.A of zelfs de PS. Maar dat zijn maar enkele punten. Ik denk niet dat er veel mensen daarom op Vlaams Belang gestemd hebben. De partij heeft haar stemmen op andere vlakken gehaald, zoals migratie en veiligheid.

Volgens Bert Anciaux (SP.A) dreigt er binnen de N-VA een breuk tussen de sociaal-conservatieven en de rechts-liberalen. Wat denkt u?

Van Camp: Dat scenario acht ik realistisch. Nu wordt de partij samengehouden rond de figuur van Bart De Wever. Er zijn mensen binnen de N-VA die zich hopeloos ergeren aan de rechtse tweets van Theo Francken. Tegenover de buitenwereld houden ze zich nu nog gedeisd. Onder druk van Vlaams Belang zul je brandjes zien ontstaan binnen lokale afdelingen, bijvoorbeeld over de toepassing van het cordon. Ik verwacht dat onder De Wevers opvolger de linkervleugel zich prominenter zal opstellen tegenover de rechtervleugel.

Denkt u dat De Wever er nog een termijn bij doet als voorzitter?

Van Camp: Het lijkt erop dat hij het voorzitterschap beu is en graag de fakkel zou doorgeven. Het zou trouwens niet slecht zijn voor de N-VA om te laten zien dat de partij meer is dan De Wever. Francken wordt dikwijls genoemd als mogelijke opvolger, maar om allerlei redenen heb ik mijn twijfels over zijn kansen. Ik denk eerder dat Kamerlid Valerie Van Peel een goede consensusfiguur zou zijn.

Volgens de peilingen stranden de N-VA en Vlaams Belang op een zucht van de 50 procent. Acht u het mogelijk dat de twee in 2024 samen een Vlaamse regering vormen?

Van Camp: Ik denk het wel. De klassieke partijen hebben verloren en ik zie geen verbetering op komst. Maar een Vlaamse regering met Vlaams Belang kan alleen als die partij de juiste kandidaten naar voren schuift. Vlaams Parlementsleden Filip Dewinter en Sam Van Rooy zijn voor de N-VA personae non gratae.

En als de N-VA en Vlaams Belang een meerderheid zouden hebben in het Vlaams Parlement, zou het natuurlijk kunnen dat er – los van de regeringsvorming – een stemming over de onafhankelijkheid van Vlaanderen wordt uitgelokt. Bij de N-VA zouden ze er geen bezwaar tegen hebben om die stemming uit te voeren, zo hoor ik binnen de partij.

Een Catalaans scenario dus?

Van Camp: We zullen zien waar dat toe leidt. De onafhankelijkheid uitroepen is één zaak, maar wat nadien? In Catalonië is het ook verre van opgelost. Of het een goede stap is, laat ik in het midden. Maar ze zullen het wel proberen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content