De Kamercommissie Buitenlandse Betrekkingen keurt woensdag een voorstel van resolutie goed dat de segregatie erkent waarvan metissen, kinderen geboren uit een blanke vader en zwarte moeder, het slachtoffer waren in de Belgische kolonies.
Het parlement vraagt de Belgische regering daarin een plechtige herdenkingsverklaring in naam van ons land uit te spreken.
Gescheiden
Over het lot van de kinderen die destijd geboren werden in Congo, Rwanda of Burundi uit een koloniale blanke vader en zwarte moeder, werd lange tijd de lippen stijf op elkaar gehouden. Nochtans zouden er duizenden geboren zijn. Ze werden indertijd mulatten genoemd en systematisch bij hun moeders weggenomen en opgevoed door Belgische religieuzen in weeshuizen of kostscholen.
In 1959, aan de vooravond van de Congolese onafhankelijkheid, heeft de Belgische staat een groot aantal van deze kinderen naar België overgebracht, waar ze onder voogdij werden geplaatst, in opvangtehuizen of gestichten werden ondergebracht of voor adoptie werden afgestaan aan Belgische gezinnen. Nogal wat kinderen werden op die manier van hun familie gescheiden.
De laatste jaren doorbraken die kinderen mondjesmaat de stilte. Er zag een vereniging het levenslicht, ze werden voorwerp van reportages en er volgde een studie van het studiecentrum Cegesoma. In 2015 boog het Vlaams parlement zich over het dossier, maar dan in een ruimere discussie over gedwongen adopties, terwijl het parlement van de Franstalige Brusselaars een jaar geleden een resolutie goedkeurde. Naar aanleiding van een colloquium in de Senaat hebben de Belgische bisschoppen zich in april vorig jaar verontschuldigd bij de kinderen en hun moeders.
Erkenning
De vereniging Metis van België wilde het daar echter niet bij laten. Ze riep de Belgische staat op de gedwongen ontvoeringen en discriminatie van de kinderen te erkennen.
Met de resolutie die nu op tafel ligt, en waarover een brede consensus bestaat, erkent de Kamer de segregatie van metissen. Ze vraagt de regering maatregelen te nemen om de problemen waarmee sommigen kampen, uit de wereld te helpen, bijvoorbeeld de metissen die de Belgische nationaliteit in 1960 kwijtspeelden.
Ook vraagt de tekst dat ambassades hulp zouden bieden bij de zoektocht naar hun biologische ouders en dat er een mechanisme tot stand wordt gebracht dat de raadpleging van de Belgische koloniale archieven vereenvoudigt.
Voorts wil het parlement dat wordt onderzocht hoe herstel mogelijk is van het onrecht tegen de Afrikaanse moeders wier kinderen werden ontnomen. Er is ook sprake van de oprichting van een gedenksteen.
