Joëlle Milquet roert zich in het dossier van de taalfaciliteiten. ‘Haar voorstel is krankzinnig’, zegt professor publiek recht Paul Van Orshoven.
Minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet (CDH) zei vorige week dat de federale taalwetten voorrang hebben op de Vlaamse rondzendbrief-Peeters als het gaat over de interpretatie van de taalwetgeving in de faciliteitengemeenten rond Brussel. Het FDF was in zijn nopjes, de N-VA in alle staten. Volgens die aan Franstalige kant omstreden rondzendbrief moeten inwoners van de faciliteitengemeenten Franstalige documenten, zoals hun oproepingsbrief voor de verkiezingen, steeds opnieuw aanvragen.
‘Wat Milquet zegt is eigenlijk nonsens’, zegt professor publiek recht Paul Van Orshoven (KU Leuven). ‘De interpretatie van een wet gebeurt geval per geval, tot verstandige mensen besluiten dat dit niet handig is en ze de interpretatie van die wet opschrijven in een rondzendbrief. De rondzendbrief-Peeters, met de beperkende lezing van de taalfaciliteiten, is vervolgens bevestigd door de Nederlandstalige kamer van de Raad van State. Het is dus onzin om te beweren dat de wet boven de uitleg van de wet staat. Wel kun je aansturen op een andere interpretatie. Het risico bestaat dat de tweetalige, algemene vergadering van de Raad van State, die in de toekomst over de taalwetten gaat, in verband met de rondzendbrief-Peeters niet langer juridische maar veeleer politieke redeneringen zal ontwikkelen, en dat de Franstaligen alsnog hun zin krijgen.’
En wat met het compromisvoorstel van Milquet om in afwachting van de nieuwe regeling Franstalige kiezers in de faciliteitengemeenten bij de gemeenteraadsverkiezingen gewoon tweetalige oproepingsbrieven op te sturen? ‘Krankzinnig’, aldus Van Orshoven. ‘Daar draait het juist om: de faciliteitengemeenten mogen niet als tweetalige Brusselse gemeenten worden beschouwd.’ (HR)
