Minister van Buitenlandse Zaken Maxime Prévot (Les Engagés) spant zich de laatste weken hard in om het verschil met de MR in de verf te zetten. ‘Het is een kwestie van afstand nemen, zonder het huwelijk op het spel te zetten.’
Tijdens een recente reis naar Marokko pleitte MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez voor de erkenning van de Westelijke Sahara als Marokkaans grondgebied, waarmee hij veel verder gaat dan het officiële Belgische standpunt. Waarnemers zien de demarche als deel van zijn charmeoffensief richting de Marokkaanse gemeenschap in België. Maar minister van Buitenlandse Zaken Prévot was not amused door de schaduwdiplomatie van Bouchez.
In de Franse Gemeenschapsregering is er dan weer spanning tussen Les Engagés en MR over belangrijke dossiers zoals onderwijs en de lokale televisiezenders, waarvan de MR er een aantal wil wegbezuinigen. De Israëlische oorlog in Gaza noemt Prévot uit eigen naam een genocide, terwijl Bouchez zich met hand en tand tegen die kwalificatie verzet. Vanwege de extra defensie-uitgaven de komende jaren sluit Prévot nieuwe belastingen niet uit. Bouchez vertelt iedereen die het wil horen dat dit een volstrekte no-go is. En in Brussel, waar de politieke impasse blijft duren, ergeren Les Engagés zich hardop aan de weinig constructieve bemoeienissen van Bouchez.
‘Het is een kwestie van afstand nemen, zonder het huwelijk op het spel te zetten.’
Heeft de bromance tussen de consensuele Prévot en woelwater Bouchez haar beste tijd gehad? Volgens Bernard Demonty, chef politiek bij de krant Le Soir, is het niet zo dat Prévot na een jaar samen besturen op verschillende beleidsniveaus en in navolging van anderen in de Wetstraat, nu tot het inzicht komt dat er met een hyperpoliticus als Bouchez eigenlijk niet samen te werken valt. ‘Nee, hoor, Maxime Prévot weet donders goed met wie hij in zee is gegaan en heeft ook in het verleden wel vaker de stijl van Bouchez op de korrel genomen’, zegt Bernard Demonty. ‘De stellingnames van Prévot de laatste weken zijn vooral strategisch. Ik geloof niet dat de relatie tussen Prévot en Bouchez per se is verslechterd. Maar Prévot voelt dat hij zich aanvankelijk wat té coulant heeft opgesteld en zich meer moet onderscheiden. Zeker omdat de PS vanuit de oppositie erop blijft hameren dat MR en Les Engagés één pot nat zijn.’
Zowel Prévot en Bouchez blijven hun centrumrechtse verbond zien als een samenwerking voor mogelijk meerdere regeerperiodes, analyseert Demonty. Alleen moet Prévot, zelf eerder centrumrechts op het spectrum, rekening houden met een meer diverse achterban dan de MR, met daarin ook flink wat centrumlinkse kiezers die met name afkomstig zijn van Ecolo. Dus komt het erop aan, besluit Demonty, ‘om aan de ene kant afstand te nemen, zonder aan de andere kant de bromance, of het politieke huwelijk, zo je wil, op het spel te zetten.’
Georges-Louis Bouchez, redder van de Vlaamse liberalen?
