Op zijn 90e overleed Guy Ullens. Erfgenaam van de multinational Tiense Suiker, investeerder, mecenas, collectioneur en – niet het minst – bon vivant.
De wieg van Guy Ullens de Schooten Whettnall staat in San Francisco. Zijn vader is er diplomaat. Zijn moeder: een fotografe en schrijfster, fellow van de Britse Royal Geographical Society. Van pa’s kant komen de adelbrieven, van ma het geld, het vele geld. Zij is een Wittouck, eigenaars van vooral Tiense Suiker, de grootste Europese producent van klontjes.
Porsche
De jonge Guy, een speelvogel, zwerft van vaders post naar post en studeert rechten aan de UCL, dan Business Administration in Stanford. Hij begint een bedrijfje voor metalen verpakkingen, maar gaat in 1973 voor Tiense werken. Nooit wordt heel duidelijk wie daar de echte baas is: ceo Ullens of zijn neef Eric Wittouck, de grootste aandeelhouder maar zo schichtig als een muis. Zij brengen Tiense eerst naar de beurs en verkopen de winkel daarna aan het Duitse Südzucker voor net geen miljard euro.
Het geld gaat naar de Luxemburgse familieholding Artal die investeert in biotech, industriële bakkerijen, pralineboer Neuhaus of het Amerikaanse Pizza Hut. Het grote genie achter Artal: een in Parijs residerende half-Libanese consultant. Deze Raymond Debbane koopt bijvoorbeeld de Amerikaanse koekjesfabrikant Keebler in 1996 voor 61 miljoen dollar. Hij brengt het twee jaar later naar de beurs. Winst: meer dan 1 miljard dollar.
Eind jaren negentig gaat Debbane achter het zwalpende WeightWatchers aan. Wittoucks neven en partners in Artal passen. En voor één keer praat Wittouck. ‘Mijn neven vergisten zich’, laat hij in het Amerikaanse zakentijdschrift Forbes optekenen. ‘Ik zei hen: blijf bij Ray (Debanne, nvdr). Maar als een zoontje een Porsche of een nieuw huis wilde, moesten zijn ouders een stukje Artal verkopen.’
In 2000 neemt Wittouck de hele holding over en later wordt hij ’s lands rijkste burger met een vermogen van 10 miljard euro. Guy Ullens mist die boot. Hij verhuist naar Zwitserland en geniet van het jetsetleven met zijn tweede vrouw Myriam Lechien, de mondaine dochter van een legerofficier en vroeger bazin van een saladebar en een patisserie.
‘Een privévliegtuig, moet dat?’
Klein zeer
Ze besteden aardige sommen geld aan liefdadigheid. Ze doneren aan opvangcentra in Nepal, en wanneer Mimi kanker krijgt, voorzien ze begeleiding voor patiënten via de Mimi Ullens Foundation. Guy Ullens collectioneert frenetiek moderne, Chinese kunst, wat in 2007 uitmondt in een privémuseum in Peking, het Ullens Center for Contemporary Art.
Mimi is naar eigen zeggen 300 dagen per jaar onderweg. Daarom start zij Maison Ullens, een geldverslindend modeproject met poshe reiskleding – geen debardeurs voor Debora van de kassa – en boetieks in Parijs, New York en Aspen.
Ullens’ kinderen uit zijn eerste huwelijk proberen vergeefs via een wrange rechtszaak het in hun ogen potverteren te stoppen. Een privévliegtuig, moet dat? En een van de duurste chalets van Verbier, waar ook koningspaar Filip en Mathilde fijn toeven?
Ullens’ reserves kunnen niet tippen aan die van Wittouck, die het ook breed laat hangen. Daarom verkoopt hij nu eens zijn jacht, dan zijn villa in Saint-Tropez, zijn 14 aquarellen van William Turner uit de Guy & Myriam Ullens Foundation, topstukken uit zijn Chinese collectie, tot hij zelfs het hele museum in de vitrine zet. Klein zeer in vergelijking met wat er in maart 2023 gebeurt op de oprit van hun 11 hectaren grote pied-à-terre in Lasne.
Daar komt het tot een hoogoplopende ruzie tussen het koppel en Nicolas, de jongste zoon van de baron. De mythomaan die nog voor de Staatsveiligheid werkte, schiet zijn stiefmoeder achter het stuur van haar Volkswagen Golf dood. Zijn vader, in de passagiersstoel, raakt lichtgewond.
Na het drama laat Ullens’ gezondheidstoestand – hij heeft al een beroete gehad – te wensen over. Maar toch haalt de bijna negentigjarige snel een nieuwe compagnon in huis. De half-Italiaanse Manuela Valvecchi, 68, weduwe en een goede vriendin van wijlen Mimi. ‘Er rest mij niet veel tijd meer’, zegt Ullens. ‘Die ga ik niet alleen doorbrengen.’
