Voor sommigen zit de wereld eenvoudig in elkaar: als we ontslagen zoals die bij Carrefour willen vermijden, verbieden we die toch gewoon? Terwijl dat de doodsteek zou zijn voor het ondernemerschap.
Het idee komt uit de koker van de extreemlinkse PVDA: ‘Alle afdankingen in winstgevende bedrijven moeten worden verboden.’ Ontslagen zoals – in het verleden – die bij brouwer AB InBev, zuivelfabrikant Danone, de producent van zware machines Caterpillar of – vorige week – die bij supermarktketen Carrefour zouden dan meteen tot het verleden behoren. Het is een simpele oplossing in deze ingewikkelde tijden. En ze inspireert anderen, zoals de Franstalige socialisten. De PS pakte in november 2017 uit met de resultaten van haar Chantier des Idées, waarin 170 voorstellen werden geformuleerd, als antwoord op de centrumrechtse regering-Michel en tegen het financiële kapitalisme ‘dat onze economie vergiftigt’. Voorstel nummer 5 stelde: ‘Collectieve ontslagen moeten worden verboden bij bedrijven die nog winst maken en dividenden uitbetalen.’ Ook bij Groen lijken sommigen daardoor gecharmeerd. Fractieleider Kristof Calvo verklaarde dat ‘we komaf moeten maken met zulke ontslagen bij winstgevende bedrijven’.
Het wordt te weinig gezegd: multinationals creëren veel jobs
Er is al veel inkt gevloeid over wat er bij Carrefour is misgelopen, op alle niveaus. Het bedrijf was log geworden en ging gebukt onder foute managementbeslissingen. De vakbonden hielden te lang vast aan verworven rechten en werkten niet echt mee aan vernieuwingsoperaties. En de politici? Toen de ontslagen bekend werden, schreeuwden ze moord en brand. Maar het was wel hún beleid dat e-commercebedrijven ertoe heeft aangezet om zich, de voorbije jaren, net over de grens in Nederland te vestigen. De nieuwe jobs ontstonden dáár. We mogen blij zijn dat onze economie vandaag goed draait, en dat er er in groten getale jobs bij komen. De ontslagen bij Carrefour blijven individuele drama’s, maar veel getroffenen zullen allicht snel werk vinden.
De kans dat ze opnieuw aan de slag zullen kunnen bij een groot internationaal bedrijf, is reëel. Het wordt te weinig gezegd: multinationals creëren veel jobs, en bij de grote bedrijven gaat de tewerkstelling er het meeste op vooruit. Uit cijfers die Flanders Investment & Trade vorige week bekendmaakte, blijkt dat buitenlandse investeerders vorig jaar in Vlaanderen 5377 nieuwe banen hebben gecreëerd. Dat is het hoogste aantal sinds 2004, het eerste jaar dat daarover cijfers beschikbaar waren. In totaal investeerden buitenlandse bedrijven in 2017 voor iets meer dan 2 miljard euro in Vlaanderen. De meeste investeringsdossiers kwamen uit de Verenigde Staten, gevolgd door Nederland, Duitsland en Frankrijk. Het simpele zwart-witdenken van de PVDA, waarbij multinationals des duivels zijn, mag dan wel makkelijk ingang vinden bij socialisten, ecologisten en anderen, de werkelijkheid is veel genuanceerder.
Vlaanderen mag dan wel een kmo-land zijn, maar de tewerkstelling groeit vooral bij de grote werkgevers.
Uit recente cijfers van Steunpunt Werk (KU Leuven) blijkt dat de Vlaamse tewerkstelling de voorbije vijf jaar met 82.000 arbeidsplaatsen is toegenomen. Dat is een stijging met 3,8 procent. En die stijging is, in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, het sterkste bij de grote werkgevers. Bij werkgevers met tussen de 200 en de 1000 werknemers zijn er sinds 2012 precies 30.700 arbeidsplaatsen bij gekomen (een stijging van 8,5 procent). Bij werkgevers met meer dan 1000 werknemers kwamen er in dezelfde periode netto 49.600 arbeidsplaatsen bij (plus 6,4 procent). Bij werkgevers met 50 tot 199 werknemers was de aangroei minder groot, zowel in absolute aantallen (plus 4800 arbeidsplaatsen) als relatief (plus 1,5 procent). In de categorie met minder dan 50 werknemers zien we zelfs een kleine krimp van 3200 arbeidsplaatsen (min 0,5 procent). Vlaanderen mag dan wel een kmo-land zijn, maar de tewerkstelling groeit vooral bij de grote werkgevers.
Er zijn veel bedenkingen te maken bij de rol van multinationals en grote bedrijven in onze samenleving. Dat ze al te vaak aan de fiscus ontglippen, bijvoorbeeld, en hun rechtvaardige deel van de belastingen niet betalen. Maar dat ze soms moeten overgaan tot ontslagen, is onvermijdelijk. Verbied je dat, dan liquideer je ook het ondernemerschap. Dan komt er een einde aan de toename van onze welvaart en het aantal jobs. En dan kun je de economie beter meteen helemaal afschaffen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
