Naomi Skoutariotis

‘Gepest worden vormt je, maar we hebben eruit geleerd. Ik, én zij’

Naomi Skoutariotis Redactrice Knack.be

‘Sommige herinneringen staan in je geheugen gegrift, ook die aan pestgedrag’, schrijft Knack.be-redactrice Naomi Skoutariotis. ‘In het beste geval verliezen die ervaringen hun emotionele lading, in het slechtste geval worden ze een kind te veel.’

Een zonnige dag, eind juni. Vooraan in de klas springen enkele jongens op mijn nieuwe K3-rugzak, terwijl anderen voetballen met mijn pennenzak. Beide verjaardagscadeaus van het weekend ervoor, ik ben net negen. De zin ‘iedereen zou gelukkiger zijn als je dood was’, galmt door de klas. Huilend naar de juf dan maar, die er amper oren naar had, zich omdraaide en met haar collega’s bleef keuvelen in de gang.

Sommige herinneringen staan in je geheugen gegrift. Gelukkige mijlpalen, zoals een geboorte of verliefdheid, maar jammer genoeg ook herinneringen aan pestgedrag. In het beste geval verliezen die laatste beelden door de jaren heen beetje bij beetje hun emotionele lading. In het slechtste geval hebben de herinneringen een blijvende negatieve invloed, of worden ze een kind te veel.

Gepest worden knaagt – of je dat nu wilt of niet – in eerste instantie aan je zelfvertrouwen. Wie je bent, is plots niet meer oké, en dat is een boodschap die niemand ooit zou mogen krijgen. Leren het te relativeren (niet minimaliseren) en achter je te laten, kan een tijdje duren.

Het is een berg die veel kinderen zullen moeten beklimmen. Volgens Klasse wordt nog steeds één kind op vijf gepest. Statistisch gezien was ik één van velen, maar het voelt alsof je de enige bent. Hebt u kinderen? Nichtjes en neefjes? Reken maar uit hoeveel kinderen zich de enige voelen.

Gepest worden vormt je, maar we hebben eruit geleerd. Ik, én zij

Ik heb er goede hoop in dat Ketnet, met de vele kinderen dat het bereikt, verandering teweeg kan brengen. Begin januari lanceerde het een nieuwe editie van de Move tegen Pesten, STIP IT (Samen Tegen Iemand Pesten). De campagne bevat onder meer bekende gezichten, een hip lied, een Manipest (een manifest tegen pesten) en een interactieve oproep. Het is een initiatief dat ik toejuich, al is het maar omdat het bewustzijn vergroot wordt. En laten we positief blijven: elke kleine stap is al vooruitgang.

Op 2 februari begint de Week tegen Pesten. Zo’n gebeurtenis is een herinnering aan mijn schooltijd, waarbij ik vooral een zucht van opluchting slaak dat die jaren achter me liggen. Een vriendin die als kind zelf pester was, vertelde onlangs dat ze getuige wordt op het huwelijk van een meisje dat ze heeft gepest. Het feit dat zij spijt heeft van haar pestgedrag, stemt me hoopvol.

Ik weet niet of de pesters ooit hebben beseft hoe moeilijk die jaren in de lagere school zijn geweest. Nu doet het er ook niet meer toe, we waren kinderen. Mijn ervaringen zijn opgeslagen als een stomme film, waar ik nu met een minimum aan emotie naar terug kan kijken. Het vormt je en we hebben eruit geleerd. Zij, en ik.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content