Jean-Marie Dedecker (LDD)

‘Een graaicultuur kan slechts gedijen dankzij de collaboratie van alle regeringspartners’

‘Als de socialisten de burger bestolen hebben, dan waren de liberalen minimum de helers van het goed’, schrijft Jean-Marie Dedecker. ‘De Turteltaks om de Freyafactuur te betalen is een eufemisme voor het eigen falen. De ganse politieke wereld heeft niet alleen boter op het hoofd, maar staat met de blote voeten in een grote boterplas.’

‘Als je ’t niet weet, moet je ’t vragen” zei mijn vader zaliger, een wijs en verantwoordelijk man. Meestal gaf hij dan zelf het antwoord. Cultuurminister Sven Gatz weet het al lang niet meer en ging het vragen aan een kabinet van 150 mondige burgers. Onze minister van landsverdediging Steven Vandeput laat zich inspireren door een raad van 14 sabelslepers. Minister van Onderwijs Hilde Crevits gaat terug op de schoolbanken zitten bij de ouders van 24 leerlingen, en verkeersminister Jacqueline Galant is volledig de weg kwijt. Ze vraagt nu de rijrichting aan alle weggebruikers. Milieuminister Joke Schauvliege heeft zelfs komiek Wouter Deprez ingeschakeld.

Is het gebrek aan inspiratie of aan politieke moed? Is het een schreeuw om aandacht voor de legitimatie van een kwakkelend beleid? Is het een draagvlak zoeken om de strengheid van de eigen maatregelen te verrechtvaardigen? Of is het alleen maar een sympathiek gebaar om de schijn van inspraak op te houden? Zwakke leiders maken etterende wonden.

‘Een graaicultuur kan slechts gedijen dankzij de collaboratie van alle regeringspartners’

Sommigen zijn niet alleen de weg kwijt, maar als ze ooit de verkeerde straat ingeslagen zijn, putten ze zich uit in het doorschuiven van de zwarte piet. Alle regeringspartijen van de huidige regeringscoalities op Vlaams en Federaal niveau zijn al 15 jaar lang nagenoeg ononderbroken aan de macht. Ze zijn dan ook verantwoordelijk voor en medeplichtig aan de beslissingen die op deze beleidsniveaus genomen werden.

Verspilling en schandalitis zijn geen toevalligheden, ze zijn een systematisch effect van een politiek opbod en van een gebrek aan parlementaire controle. Als het over verantwoordelijkheid gaat leidt het parlement meestal aan collectief geheugenverlies. De vazaliteit voor de partij en het jeunisme van de jonge bankzitters camoufleert historische kennis van dossiers en beperkt de democratische controle.

Bananenrepubliek

Het Rode Leger onder aanvoering van Steve Stevaert, Johan Vande Lanotte, Freya Van den Bossche en Co roofden met hun duurzaam energiebeleid de staatskas leeg. Sofie Dutordoir, ex-CEO van Electrabel getuigde op 24 oktober 2011 in De Morgen :”Voor Vande Lanotte was Electrabel een politiek thema, hij verbood Electrabel de elektriciteitsprijzen te verlagen. ik heb toen voorgesteld aan Vande Lanotte om die 500 miljoen euro aan taks (nucleaire rente) te vertalen in prijsverlagingen voor alle klanten, in plaats van die miljoenen in de algemene kas van de Federalere regering te steken”. Hij gebruikte zelfs de tijdelijke BTW-verlaging op elektriciteit tot 6% als verkiezingsstunt. In werkelijkheid was het om een indexsprong te vermijden en zo Jan Modaal op langere termijn nog armer te maken met een kortstondig BTW-snoepje. Voor dergelijk wanbeleid word je in elke bananenrepubliek achter de tralies gezet.

‘In Vlaanderen liggen er evenveel zonnepanelen op de varkensstallen als er zwijnen aan de trog zitten.’

De put van het graaibeleid met de zonnepalen zal tegen 2030 zelfs oplopen tot 10 miljard euro. In Vlaanderen liggen er evenveel zonnepanelen op de varkensstallen als er zwijnen aan de trog zitten. Sommige boeren verdienen zelfs meer met GSC’s dan met landbouwsubsidies. Met de jaarlijkse huuropbrengst van een windmolen op zijn erf kan hij telkens een hectare landbouwgrond bijkopen. Windmolens zaaien en maaien niet, maar graaien goed. Banken worden er ook rijker van met sale & lease back-operaties, en industriëlen oogsten financiële zonnebloemen met hun megaplantages. Ik heb geen probleem met wind- en zonneaanbidders maar ze moeten hun cultus en luchtkastelen wel zelf betalen. Er staan ons ook nog miljarden GSC’s te wachten o.a. voor biomassacentrales, waarvoor in Amerika bossen gekapt worden om ze hier in de verbrandingsovens te gooien. Bedrog van het milieu-intellect. Minister Joke Schauvliege heeft onlangs nog vier miljard toegezegd, o.a. voor de pelletkacheltjes in de centrale van Langerlo, in haar achtertuin.

Subsidielurkers

Deze graai- en roofcultuur kon en kan slechts gedijen met de medewerking, het schuldig verzuim en de collaboratie van alle regeringspartners. Als de socialisten de burger bestolen hebben, dan waren de liberalen minimum de helers van het goed. De Turteltaks om de Freyafactuur te betalen is een eufemisme voor het eigen falen. Toen in 2011 de prijs voor GSC’s van zonnepanelen verminderde van 450 naar 380 euro steigerde Open VLD om de belangen van de uitbaters en de installateurs van de grote zonneplantages te vrijwaren.

Heel wat windmolenparken en biomassacentrales worden daarenboven beheerd door intercommunales die op hun beurt bestuurd worden door politici van diverse pluimage. De erfenis van de failliete subsidielurker Electrawinds is bijvoorbeeld overgegaan in handen van de Limburgse intercommunale NUHMA en het Waalse Tecteo. Zelfs Netwerkbeheerder Eandis heeft met haar beleggingsvehikel IKA mee geïnvesteerd in wind- en zonneparken.

Groen! zwijgt. Om de priesters van het groene eco-geloof te dienen moeten de gelovigen volgens hen maar grote aflaten doen en grote offerandes brengen. Een collectieve verarming van de bevolking nemen ze er dan gaarne bij omdat het boetedoening is voor een zondig verbruiksgedrag.

‘Bart Tommelein, het schootzeehondje van de Rode Keizer van Oostende, voert precies het plan uit zoals het door zijn baasje voorgeschoteld wordt.’

Precies op de dag dat Annemie Turtelboom aankondigde dat ze met haar “Turteltaks” enkele miljarden ging op halen bij de gezinnen, kondigde Minister van de Noordzee Bart Tommelein aan dat hij een vergunning had verleend aan Nobelwind voor de bouw van een nieuw offshore windmolenpark van 165 Megawatt. Deze vergunning levert de nieuwe Japanse windboer Sumitomo samen met Colruyt de volgende 20 jaar minimum 1.2 miljard euro aan groenestroomcertificaten op. Bart, het schootzeehondje van de Rode Keizer van Oostende, voert precies het plan uit zoals het door zijn baasje voorgeschoteld wordt.

Als alle wieken van de negen geplande windmolenparken voor onze kust zullen draaien, zullen deze driearmige jackpotten voor de windboeren de volgende twee decennia minimum 16 miljard euro aan GSC’s opleveren, twee derden van hun omzet. Financiële zeepbellen worden geblazen vooraleer ze met de wind worden meegevoerd en dan uiteen spatten. Hun opbrengst is gebetonneerd door de belastingbetaler. In 2005 sloten de ministers Johan Vande Lanotte en Marc Verwilghen (Open VLD) al een deal. Vande Lanotte vroeg en kreeg een stijging van de prijs van GSC’s voor offshore windmolenbedrijven naar 107 euro per megawattuur en de periode van uitbetaling ervan werd opgetrokken van 10 naar 20 jaar. In ruil daarvoor kreeg Verwilghen een korting voor energie-intensieve bedrijven die jaarlijks meer dan 20.000 megawattuur verbruikten. Zo moest bijvoorbeeld een chemisch bedrijf dat 1,5 miljoen MWh (megawattuur) verbruikte nog amper 250.000 euro betalen i.p.v. 2,6 miljoen euro.

De politici en hun respectievelijke politieke partijen waren tevreden, maar Jan met de pet, het modale gezin en de kleine KMO’s moeten nu opdraaien voor de Paarse zeewindmolenfactuur. Jaren lang werd er over gewaakt dat de GSC’s voor de windmolenparken buiten schot bleven. Het was zelfs minister Melchior Wathelet (CDH), die net voor de regering ontbonden werd in 2014, de prijs van één megawattuur op de Noordzee op minimum 138 euro betonneerde.

‘De ganse politieke wereld heeft niet alleen boter op het hoofd, maar staat met de blote voeten in een grote boterplas.’

De ganse politieke wereld heeft niet alleen boter op het hoofd, maar staat met de blote voeten in een grote boterplas. Minister Turtelboom moet de balk zoeken in haar eigen oog. Om op één jaar tijd de elektriciteitsprijs zes keer met belastingen te verhogen, en 5.000 euro cadeau doen aan elke yuppie die zich een Tesla aanschaft, moet je behandeld zijn met elektroshocks. Meer zelfs, de geschiedenis herhaalt zich. We mochten, volgens de verklaring van Open-VLD in 2010, de regeringsdeelname van de partij in 2014 afrekenen op het beleid van haar minister Turtelboom op Justitie.

Op wat cosmetica na, zoals het geven van dubbele familienamen, heeft Annemie ook daar een put van 130 miljoen euro aan onbetaalde gerechtskosten nagelaten. Waarmee zal men de Turtelfactuur betalen voor deze erfenis? een nieuwe Geenstaks ?

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content