‘De West-Vlamingen zijn naar hun vertrouwde stal teruggekeerd’

© Davy Coghe
Ann Peuteman

Bijna overal in West-Vlaanderen geeft de CD&V de N-VA een pandoering. ‘Veel mensen die vorige keer op de N-VA stemden, hebben zich bedacht’, zegt Mieke Dumont.

‘Dat de N-VA op zo veel plaatsen in West-Vlaanderen zou verliezen, had niemand verwacht’, zegt Mieke Dumont, voormalig anker en journaliste van de West-Vlaamse zender Focus-WTV. ‘Niet alleen in veel gemeenten verliest de partij stemmen, maar ook in steden zoals Ieper, Roeselare, Kortrijk, Oostende en Brugge. Alleen in Izegem, waar de lijst werd getrokken door burgemeester en Vlaams Parlementslid Bert Maertens, zet de N-VA een goed resultaat neer.’

De Kortrijkse strategie van de Open VLD heeft ook in Oostende gewerkt.

Volgens Vlaams minister-president Geert Bourgeois (N-VA) scoort zijn partij nu eenmaal goed op plaatsen waar nationale kopstukken op de lijst staan.

Mieke Dumont: Die redenering klopt niet helemaal. Hoe leg je dan uit dat een nationale bekendheid als Pol Van Den Driessche in Brugge meer dan 8 procentpunten verliest? Of dat Vlaams Parlementslid Axel Ronse in Kortrijk zwaar achteruitboert?

Wat is er dan wel aan de hand?

Dumont: Veel kiezers die bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen voor het eerst op de N-VA hebben gestemd, zijn nu naar hun vertrouwde stal teruggekeerd. Dat verklaart voor een stuk de aangroei van het Vlaams Belang in nogal wat steden en gemeenten. Nogal wat kiezers die vorige keer naar de N-VA werden gelokt vanwege haar standpunten over veiligheid, kijken daarvoor weer naar het Vlaams Belang. Zo ben ik er zeker van dat Pol Van Den Driessches voorstel om een gevangenisponton naar de haven van Zeebrugge te halen om er transmigranten in onder te brengen hem veel stemmen heeft gekost. Daarnaast stemde in 2012 ook een grote groep klassieke CD&V-kiezers voor de N-VA. Ook zij zijn dit keer blijkbaar massaal teruggekeerd.

Vandaar dat de CD&V in West-Vlaanderen opvallend goed scoort?

Dumont: Inderdaad. Dat geldt vooral voor de gemeenten, maar ook in een stad als Roeselare krijgt de CD&V-lijst van burgemeester Kris Declercq er nog eens 12 procentpunten bij. In Brugge haalt Dirk De fauw zelfs de sjerp binnen, die hij zes jaar geleden op de valreep aan Renaat Landuyt (SP.A) moest overlaten. Toen kon N-VA-lijsttrekster Ann Soete profiteren van het feit dat De fauw, die uit de provincieraad kwam, een nobele onbekende was. Maar nu Soete plaats heeft moeten ruimen voor Van Den Driessche en De fauw een stevige reputatie heeft opgebouwd als schepen en OCMW-voorzitter, zijn veel kiezers naar de CD&V teruggekeerd.

Zeker in West-Vlaanderen pikken mensen het niet dat nationale politici plots in hun stad neerdalen om er de scepter van hun partijgenoten over te nemen

Ook de Open VLD heeft het niet slecht gedaan.

Dumont: Dat klopt. In een paar steden scoort ze zelfs bijzonder goed. In Kortrijk wordt Vincent Van Quickenborne duidelijk beloond voor het feit dat hij de CD&V in 2012 buitenspel heeft gezet. De strategie die hij toen gebruikte, heeft dit keer navolging gekregen bij zijn partijgenoten in Brugge en Oostende. Zowel Mercedes Van Volcem als Bart Tommelein verkondigde tijdens de campagne dezelfde boodschap: hun stad heeft dringend behoefte aan verandering, en die kan er alleen komen als de coalitie wordt opengebroken. Dat heeft duidelijk gewerkt. In Brugge zit de Open VLD in de nieuwe coalitie, en in Oostende heeft Bart Tommelein meer voorkeurstemmen behaald dan burgemeester Johan Vande Lanotte (SP.A).

Mogen we de SP.A in West-Vlaanderen de grote verliezer noemen?

Dumont: Dat is dubbel. In sommige gemeenten heeft de partij standgehouden of zelfs gewonnen. In Veurne, bijvoorbeeld, waar de lijst van burgemeester Peter Roose meer dan 33% van de stemmen binnenhaalt. Maar alle ogen zijn natuurlijk gericht op Brugge en Oostende, waar de nationale kopstukken Renaat Landuyt en Johan Vande Lanotte de lijst trokken, en daar vallen de resultaten zwaar tegen. Waarschijnlijk is dat eerder door dan ondanks die oud-ministers. Zeker in West-Vlaanderen pikken mensen het niet dat nationale politici plots in hun stad neerdalen om er de scepter van hun partijgenoten over te nemen. Bovendien hebben politici die gepokt en gemazeld zijn in de Wetstraat vaak een heel andere, hardere bestuursstijl dan wat ze in een stadhuis gewoon zijn. Daar zullen de socialisten rekening mee moeten houden als ze de opvolging in Brugge en Oostende voorbereiden.

Partner Content